توریست مالزی
۱۱ آبان ۱۴۰۲
آیا با حقوق خود به هنگام مواجهه با پلیس در مالزی آشنا هستید؟
بسیاری از ما نمی‌دانیم در صورت توقف از سوی پلیس و یا دستگیری در مالزی چه اقداماتی انجام دهیم و در این مواقع ما به عنوان یک شهروند از چه حقوقی برخوردار هستیم.
این در حالی است که داشتن اطلاعات کافی در خصوص حقوق شهروندی در این مواقع می‌تواند کمک زیادی به مردم به ویژه خارجیان در مالزی بکند. در این راستا گروهی از وکلای زبده مالزی مهمترن حقوق شهروندان در مواجهه با پلیس را به صورت یک فایل مختصر درآورده و این فایل را در وب‌سایت وکلای مالزی (The Malaysian Bar) منتشر کرده‌اند. به عنوان یک خارجی در مالزی بهتر است مطالب زیر را به دقت مطالعه بفرمایید.
حقوق اولیۀ شهروندی در مواجهه با پلیس
این نوشته، به شکلی مختصر و کاربردی، این امکان را به شما می دهد تا در مواجهه با پلیس از حقوق خود آگاهی داشته باشید.
۱- پلیس شما را متوقف می کند
۱-۱- اونیفورم به تن ندارد
درخواست شما: «لطفاً کارت سازمانی خود را به من نشان دهید.»
۱-۲- کارت سازمانی پلیس (Police Authority Card)
قرمز: افسر پلیس معلق شده از کار. وی حق ندارد کاری با شما داشته باشد. به راه خود ادامه دهید.
سایر رنگها:
آبی: بازپرس و یا بالاتر
زرد: دون پایه تر از بازپرس
سفید: نیروی ذخیره
به اسم و شمارۀ پرسنلی فرد بر روی کارت دقت کنید.
۱-۳- اونیفورم به تن دارد
باید اسم و شمارۀ شناسایی او بر روی اونیفورم درج شده باشد.
۱-۴- خودرو پلیس
شمارۀ پلاک ماشین یا موتور گشت را در نظر داشته باشید.
۲- پلیس پس از متوقف کردن شما پرسشهایی دارد
۲-۱- مشخصات شما
تنها به دادن اسم، شمارۀ کارت شناسایی و نشانی اکتفا نمایید.
۲-۲- پلیس پرسشهای دیگری نیز دارد
مؤدبانه بپرسید: «آیا من بازداشت هستم؟»
۲-۳- در صورتیکه بازداشت باشید
اگر پلیس یکی از موارد زیر را انجام دهد، شما بازداشت هستید:
به پرسش شما پاسخ «آری» بدهد؛
مانع ترک محل توسط شما شود / بخواهد شما را به ادارۀ پلیس ببرد؛ و یا به شما دستبند بزند.
در صورتیکه بازداشت نیستید، می توانید به راه خود ادامه دهید و درخواست وی برای بردن شما به ایستگاه پلیس و یا هر مکان دیگری را رد نمایید.
۲-۴- وقتی که پلیس نمی تواند شما را بازداشت کند
صرفاً به این دلیل که یک شاهد احتمالی هستید و پلیس می خواهد از شما اظهارنامه بگیرد، نمی تواند شما را بازداشت نماید.
۳- پرسش پلیس از شما بدون آنکه تحت بازداشت باشید
۳-۱- اظهارنامۀ ۱۱۲
در جریان تحقیق در یک مورد خاص، اگر پلیس فکر می کند شما اطلاعات یا دانشی در بارۀ قضیه دارید، می تواند از شما پرسش کند و پاسخهای شما را به شکل اظهارنامۀ موسوم به ۱۱۲ مرقوم نماید.
۳-۲- درخواست غیر رسمی یا رسمی از سوی پلیس
بیشتر اوقات، پلیس با یک درخواست غیر رسمی از شما اطلاعات می خواهد. اگر زمان و مکان را مناسب می بینید، همکاری کنید. در غیر اینصورت، به پلیس بگویید که این کار را در زمان و مکان مناسب انجام خواهید داد.
اگر همکاری نکنید، ممکن است پلیس کتباً فرمانی رسمی صادر نماید که توسط یک افسر بازپرس امضا شده است و شما را به همکاری می خواند. اگر از این فرمان سر باز بزنید، پلیس نمی تواند شما را بازداشت نماید. با این وجود، این خود یک جرم است و امکان دارد که پلیس بعدها به منظور وادار کردن شما به همکاری، از دادگاه (قاضی شهربانی) برای شما حکم بگیرد.
۳-۳ تنظیم اظهارنامه
این حق را دارید که یک وکیل شما را همراهی نماید. حضور وی توصیه می شود. در جریان تنظیم اظهارنامه توسط پلیس، در صورتیکه احتمال می دهید پاسخ شما به پرسشی می تواند اتهامی را متوجه شما نماید، مختارید که امتناع خود را اعلام کنید و یا اینکه کاملاً ساکت بمانید.
دفترچۀ یادداشت یا چند برگ کاغذ حاوی یادداشتهای خود را به همراه ببرید.
هر پرسشی که از شما می شود را در برگه ها یادداشت نمایید.
اطمینان حاصل کنید که مفهوم هر سؤالی که پرسیده می شود را می دانید.
با دقت و صرف زمان کافی به پاسخهای خود فکر کنید و آنها را نزد خود یادداشت نمایید.
سپس پاسخهایی را که نوشته اید، برای افسر پلیسی که از شما سؤال می کند بخوانید.
یادداشتهای شخصی خود را برای مراجعات احتمالی آینده حفظ کنید.
۳-۴- امضاء اظهارنامه
پیش از امضاء اظهارنامه، سؤالها و نیز پاسخهایی را که توسط افسر پلیس درج شده است، بدقت بخوانید.
اظهارنامه ای را که قرار است امضاء نمایید، با یادداشتهای شخصی خود مقایسه کنید.
پیش از امضاء اظهارنامه، این حق را دارید که متن آن را به هر شکلی اصلاح کنید و یا تغییر بدهید.
امضاء خود را درست زیر آخرین جملۀ اظهارنامه بزنید.
۴- پلیس شما را بازداشت می کند
۴-۱- بپرسید: «دلیل بازداشت من چیست؟»
اگر دلیل بازداشت را به شما نگویند، بازداشت غیر قانونی است.
۴-۲- در برابر بازداشت مقاومت نکنید
در صورت مقاومت در برابر بازداشت، پلیس اجازه دارد به شکل متناسب از زور استفاده کند.
۴-۳- بپرسید: «من را به کدام ایستگاه پلیس می برید؟»
افسر پلیسی که شما را بازداشت کرده است باید شما را بدون فوت وقت به نزدیکترین ایستگاه پلیس، و نه جای دیگری، ببرد.
۴-۴- به محض بازداشت چه کنیم
این حق را دارید که به این افراد تلفن کنید:
۱- یک خویشاوند یا دوست؛
۲- یک وکیل
همچنین می توان با نزدیکترین مرکز خدمات حقوقی رایگان (رجوع به انتهای این مقاله) تماس گرفت و موارد زیر را به آنها خبر داد:
اینکه شما بازداشت شده اید؛
زمان، مکان و دلیل بازداشت؛
ایستگاه پلیسی که شما را به آنجا می برند.
۴-۵- پس از بازداشت چه می شود
امکان دارد تا ۲۴ ساعت در یکی از این مکانها نگهداری شوید: در ایستگاه پلیس، یا به منظور «تسهیل» در بازپرسی، در زندان
۵- حقوق شما پس از بازداشت و در دوران حبس
۵-۱- حق مشاوره با یک وکیل (lawyer)
وقتی که درخواست حضور یک وکیل را مطرح می کنید، این حق را دارید که در ایستگاه پلیس با او مشاوره نمایید. پلیس موظف است امکانات و زمان مناسب را به شما بدهد تا بتوانید با وکیلتان ملاقات و مشورت کنید. با اینحال، در صورتیکه تأخیر حاصله در بازپرسی احتمال وقوع جرمی دیگر و یا به خطر افتادن جان دیگران را تقویت کند، پلیس می تواند اجازۀ دیدار با وکیل را به شما ندهد.
۵-۲- لباس
شما اجازۀ به همراه داشتن یک دست لباس اضافی را در دوران حبس دارید.
۵-۳- وسایل شخصی
پلیس باید از تمام وسایل شخصی شما فهرست تهیه کند و آنها را در جای امنی بگذارد. این وسایل به محض آزادی شما، باید به شما باز گردانده شوند.
۵-۴- امکانات رفاهی
دو مرتبه در روز، امکان استفاده از دستشویی و حمام به شما داده می شود. اگر بیمارید، حق برخورداری از مراقبت پزشکی را دارید. در طول مدت حبس، باید غذا و آب مناسب و کافی به شما داده شود.
۵-۵- پلیس چه مدت می تواند شما را نگاه دارد
پلیس احتمالاً شما را تنها تا ۲۴ ساعت به قصد انجام تحقیقات نگاه خواهد داشت. وظیفۀ پلیس این است که تحقیقات خود را ظرف مدت ۲۴ ساعت کامل کرده و شما را هر چه زودتر آزاد نماید. اگر پلیس نتواند تحقیقات خود را ظرف ۲۴ ساعت تکمیل نماید، باید شما را به دادگاه ببرد تا «دستور تمدید بازداشت» توسط قاضی شهربانی به شما ابلاغ گردد.
۶- دستور تمدید بازداشت پس از ۲۴ ساعت
۶-۱- قاضی شهربانی (Magistrate)
قاضی شهربانی یک افسر امور قضایی است. او این قدرت را دارد که زمان حبس شما را پس از سپری شدن ۲۴ ساعت تمدید نماید.
۶-۲- هدف از دستور تمدید بازداشت
هدف از این فرمان، دادن زمان بیشتر به پلیس به منظور تکمیل تحقیقات و رسیدن به این نتیجه است که آیا برای اعلام جرم علیه شما شواهد کافی وجود دارد یا خیر. پلیس نمی تواند صرفاً به قصد گرفتن یا تکمیل اظهارنامه، از قاضی شهربانی درخواست تمدید بازداشت نماید.
۶-۳- مدت تمدید بازداشت
زمانی که پلیس شما را به حضور قاضی شهربانی می برد تا مدت بازداشت را تمدید نماید، باید برای نگاهداری بیش از ۲۴ ساعت شما ادلۀ کافی داشته باشد. وظیفۀ قاضی شهربانی این است که دلایل پلیس را با دقت بررسی نماید.
قاضی این اختیار را دارد که:
دستور تمدید بازداشت را صادر نکند و شما را آزاد نماید؛ یا
بازداشت را برای مدتی کوتاهتر از درخواست پلیس تمدید نماید.
قاضی مختار است که، بسته به نوع جرم مورد بررسی، تا ۴ و یا ۷ روز دیگر قرار بازداشت را تمدید کند. پس از پایان این مهلت، پلیس می تواند دوباره به دادگاه مراجعه کرده و تقاضای تمدید بدهد. این بار نیز بسته به نوع اتهام، می توان فرد را تا ۳ یا ۷ روز دیگر در بازداشت نگه داشت.
۶-۴- در پیشگاه قاضی، هنگام بررسی تمدید بازداشت، چه باید گفت
اینها مواردی است که می توانید با قاضی شهربانی در میان بگذارید:
اگر وکالت دیگری را می پذیرید و می خواهید به وکیل خصوصی، مرکز خدماتِ حقوقی رایگان و یا خانوادۀ خود دسترسی داشته باشید؛
اگر به دلیل بیماری یا مورد ضرب و شتم قرار گرفتن، درمان پزشکی می خواهید؛
اگر پلیس در دوران حبس، شما را تهدید کرده و یا کتک زده است؛
اگر در دوران حبس، از دسترسی شما به غذا، آب، لباس یا دستشویی مناسب و کافی یا مراقبت پزشکی ضروری جلوگیری شده است؛
اگر پیشتر، درست قبل از این بار، در حبس بوده اید؛
اگر پلیس در مدت حبس قبلی شما تحقیقاتی انجام داده است.
۶-۵- درخواست قرار بازداشت کوتاهتر
پیش از تمدید بازداشت توسط قاضی، از وی بخواهید برای مدت زمان کمتری از آنچه که پلیس تقاضا دارد، قرار را تمدید نماید. برای درخواست خود دلایلی ارایه کنید، نظیر «با پلیس در تحقیقاتش همکاری خواهم کرد» و یا «در دسترس خواهم بود و تعهد خواهم داد که از شهر خارج نشوم».
۷- تفتیش بدنی بدون بازداشت
۷-۱- مواقعی که پلیس می تواند این کار را بکند
اگر در جایی (نظیر دیسکو، کلاب یا بار) هستید و پلیس به ناگاه برای یافتن چیزی (همچون مواد مخدر) دست به عملیات جستجو می زند، حق دارد شما را به منظور پیدا کردن آنچه که تصور می کند در اختیار دارید یا پنهان کرده اید، تفتیش نماید.
این کار اما تنها باید در حضور افسر پلیسی که درجۀ بازپرس (Inspector) و بالاتر دارد انجام شود.
۷-۲- در این مواقع چه کار باید کرد
به افسر پلیس اجازه ندهید که دستانش را زیر لباسها یا داخل جیبهای شما ببرد.
اگر از شما می خواهند که وسایلتان را یک به یک از جیب یا کیفتان خارج کنید، هر بار اسم وسیله ای که قصد نشان دادنش را دارید، به زبان بیاورید، مثل «کیف دستی»، «دسته کلید»، «کارت شناسایی» و غیره.
زمانی که جیب یا کیفتان خالی شد، آن را پشت رو کنید.
۷-۳- حقوق شما
هر گونه تفتیش بدنی، باید توسط فرد ویژۀ این کار و با رعایت احترام صورت گیرد.
زنان تنها باید توسط افسر پلیس زن مورد بازرسی بدنی قرار گیرند.
در صورتیکه مجبورتان می کنند برهنه شوید و یا شما را به انجام آن تهدید می کنند،
۱- اعتراض خود را اعلام نمایید؛
۲- نام افسر پلیس مزبور را به خاطر بسپارید؛ و
۳- پس از حادثه، شکایتنامه ای به ادارۀ پلیس تقدیم کنید.
۸- تفتیش بدنی به محض بازداشت
۸-۱- مواقعی که پلیس می تواند این کار را بکند
وقتی که پلیس، با احتمال نزدیک به یقین، تصور می کند شما شواهدی دارید که به انجام یک جرم مرتبط می شود.
وقتی که بازداشت شده اید.
بازرسی بدنی باید در یک محیط محصور انجام شود. این حق شماست که در خلوت مورد تفتیش قرار بگیرید.
۸-۲- انواع تفتیش بدنی
قانون به پلیس اجازه می دهد به ۴ شیوه افراد را بازرسی بدنی نماید:
۱- بازرسی خارجی: جستجوی لباسهای رو
۲- بازرسی برهنه: جستجوی تمام لباسها به منظور یافتن مدارک، اشیا، مواد غیر قانونی یا سلاح. این بررسی تنها در حوزۀ اختیار افسری است که درجۀ بازپرس (Inspector) و بالاتر داشته باشد.
۳- بازرسی نیمه خصوصی: بررسی منافذ دهان، دماغ یا گوش بدون وارد نمودن دست یا شیء. این بررسی صرفاً باید توسط معاون بازپرس ویژه (Assistant Superintendent) یا افسری که رتبۀ بالاتری دارد صورت گیرد.
۴- بازرسی خصوصی: بررسی دقیقتر منافذ بدن به منظور یافتن اشیاء پنهان. دستور این تفتیش تنها در حوزۀ اختیار افسر پلیس ناحیه است (OCPD) و باید توسط یک افسر پزشک (Medical Officer) صورت پذیرد.
۸-۳- حقوق شما
هر گونه تفتیش بدنی، باید توسط فرد ویژۀ این کار و با رعایت احترام انجام شود.
بهتر است از پلیس بخواهید که وکیلتان در زمان بازرسی حضور داشته باشد.
زنان تنها باید توسط افسر پلیس مؤنث مورد تفتیش بدنی قرار گیرند.
۹- بازپرسی پلیس پس از بازداشت
۹-۱- هویت پلیسی که از شما بازپرسی می کند
به نام و درجۀ افسر پلیسی که از شما بازجویی می کند، توجه نمایید.
۹-۲- حق ساکت ماندن
افسر پلیس در ابتدا صحبت دوستانه ای با شما خواهد داشت (مثلاً سؤالاتی خواهد پرسید در بارۀ خانواده، دوستان و…). شما تنها موظف به دادن نام کامل، سن، نشانی و شغل (یعنی اطلاعات شخصی) خود هستید. جدا از این موارد، این حق را دارید که سکوت نمایید. با پلیس رفتار محترمانه ای داشته باشید و در عین حال، از جواب ندادن نهراسید، چرا که این حق شماست. اگر تصمیم گرفته اید ساکت بمانید، بگویید: «می خواهم از حق سکوت کردن استفاده کنم.»
۹-۳- اظهارنامۀ شما در طی تحقیقات
افسر پلیس سؤالاتی از شما مطرح خواهد کرد و پاسخهایتان را خواهد نوشت. وی اجازه ندارد که با تهدید یا زور از شما اعترافی بگیرد. پس در صورت تهدید شدن، کتک خوردن یا وادار شدن، در نخستین فرصت شکایتی از افسر مزبور به ادارۀ پلیس ارایه دهید؛ شما از این حق برخوردارید.
۹-۴- قرار نیست از اظهارنامه به عنوان مدرک استفاده شود
در حالت کلی، به غیر از اتهاماتِ مربوط به مواد خطرناک، آدم ربایی یا امنیت داخلی کشور، از اظهارنامه ای که در طی تحقیقات تنظیم شده باشد نمی توان به عنوان مدرک در دادگاه استفاده کرد. با این وجود، بعدها به هنگام دفاع از خود در جریان محاکمه، می توانید از این اظهارنامه در تقویت دعاوی خود استفاده نمایید.
شماره های تماس با مراکز خدمات حقوقی رایگان (Legal Aid Centers):
کوالالامپور: ۰۳۲۶۹۱۳۰۰۵ / ۰۳۲۶۹۳۲۰۷۲
سـلانگور: ۰۳۵۵۱۰۷۰۰۷ / ۰۳۳۲۸۱۲۴۲۸
نـگری سـمبیلان: ۰۶۶۰۱۳۸۴۴
مـلاکا: ۰۶۲۸۴۵۵۱۹ / ۰۶۲۸۶۴۵۱۴
جـوهـور: ۰۷۲۲۳۵۶۹۸
پـراک: ۰۵۲۵۵۰۵۲۳
کـداح و پـرلیس: ۰۴۷۳۳۳۴۶۷
کـلانتان: ۰۴۷۴۴۸۶۶۰
پاهانگ: ۰۹۵۱۵۹۲۴۴ / ۰۹۲۹۶۹۴۱۰
پـینانگ: ۰۴۲۶۱۷۴۵۱ / ۰۴۳۱۰۸۴۵۱
