توریست مالزی
۱۷ مهر ۱۳۹۹
توریست مالزی – رابرت کوک هوک نین (Robert Kuok Hock Nien) ثروتمند وسرمایهگذار پرنفوذ مالزیایی-چینی است. بر اساس برآورد مجله فوربس در جولای سال جاری ثروتی برابر ۶/ ۱۰ میلیارد دلار دارد و به این ترتیب صد و چهارمین ثروتمند جهان به شمار میرود.
به گزارش دنیای اقتصاد، علاوه بر فعالیتهای تجاری متعدد در مالزی، شرکتهای متبوع وی در بسیاری از کشورهای آسیایی سرمایهگذاری کردهاند. مزارع نیشکر، فرآوری شکر، آرد، املاک، داد و ستد، ترابری و انتشارات مهمترین حوزههای فعالیت تجاری او به شمار میرود. بزرگترین منبع ثروت کوک، سهامی است که در بزرگترین کمپانی خرید و فروش روغن پالم، «ویلمار اینترنشنال» دارد.
او در ششم اکتبر ۱۹۲۳ در جوهور بارو در جنوب مالزی در خانوادهای مالزیایی-چینی به دنیا آمد. پدرش در اوایل قرن بیست از استان فوجیان چین به مالزی آمده بود. کوک از کودکی زبانهای چینی، انگلیسی و ژاپنی را آموخت و در آموزشگاه رافل و کالج انگلیسی زبان جوهور بارو تحصیلات خود را ادامه داد. بنا به گفته خودش در آغاز بهعنوان یک پادو پا به عرصه تجارت گذاشت و سپس با کمک بستگانش کسب و کاری را شروع کرد. در زمان جنگ جهانی دوم و اشغال مالزی از سوی ژاپن، در بخش تجارت برنجِ مجتمع صنعتی ژاپن در سنگاپور مشغول به کار شد؛ مجموعهای نظامی که تجارت برنج در مالزی را در دوران اشغال منحصرا در دست داشت. او بهزودی به ریاست بخش تجارت برنج رسید و پس از جنگ از تجارب خود برای کسب و کار خانواده خود بهره برد.
در ۱۹۴۹ با کمک اعضای خانواده، شرکتی کوچک برای تجارت محصولات کشاورزی بنیان نهاد. او که پس از استقلال مالزی روابط خود با ژاپنیها را همچنان حفظ کرده بود، در ۱۹۵۹ همراه با دو شریک ژاپنی «کارخانه تولید شکر مالزی» را راهاندازی کرد و بسیاری از نخبگان و اعضای خاندان سلطنتی مالزی را بهعنوان مدیر و سرمایهگذار به این شرکت آورد. در اوایل دهه شصت او ۸۰ درصد از بازار شکر مالزی و ۱۰ درصد از کل تجارت این کالا در جهان را در دست داشت و به همین دلیل به او عنوان «سلطان شکر مالزی» داده شد.
در ۱۹۷۱ نخستین «هتل شانگری لا» در سنگاپور را ساخت و در ۱۹۷۷ به عرصه املاک هنگ کنگ وارد شد و «هتل کاولوون شانگری لا» را تاسیس کرد. در همین سالها شرکت سرمایهگذاری «کری» را برای سر و سامان دادن به فعالیتهای خود در شرق آسیا و کشورهایی مانند چین، سنگاپور، فیلیپین، تایلند، فیجی و استرالیا تاسیس کرد. او مالک ۱۰ کمپانی کوکاکولا و مرکز تجارت جهانی پکن در چین است. او دوبار ازدواج کرده و هشت فرزند دارد.
به گزارش دنیای اقتصاد، علاوه بر فعالیتهای تجاری متعدد در مالزی، شرکتهای متبوع وی در بسیاری از کشورهای آسیایی سرمایهگذاری کردهاند. مزارع نیشکر، فرآوری شکر، آرد، املاک، داد و ستد، ترابری و انتشارات مهمترین حوزههای فعالیت تجاری او به شمار میرود. بزرگترین منبع ثروت کوک، سهامی است که در بزرگترین کمپانی خرید و فروش روغن پالم، «ویلمار اینترنشنال» دارد.
او در ششم اکتبر ۱۹۲۳ در جوهور بارو در جنوب مالزی در خانوادهای مالزیایی-چینی به دنیا آمد. پدرش در اوایل قرن بیست از استان فوجیان چین به مالزی آمده بود. کوک از کودکی زبانهای چینی، انگلیسی و ژاپنی را آموخت و در آموزشگاه رافل و کالج انگلیسی زبان جوهور بارو تحصیلات خود را ادامه داد. بنا به گفته خودش در آغاز بهعنوان یک پادو پا به عرصه تجارت گذاشت و سپس با کمک بستگانش کسب و کاری را شروع کرد. در زمان جنگ جهانی دوم و اشغال مالزی از سوی ژاپن، در بخش تجارت برنجِ مجتمع صنعتی ژاپن در سنگاپور مشغول به کار شد؛ مجموعهای نظامی که تجارت برنج در مالزی را در دوران اشغال منحصرا در دست داشت. او بهزودی به ریاست بخش تجارت برنج رسید و پس از جنگ از تجارب خود برای کسب و کار خانواده خود بهره برد.
در ۱۹۴۹ با کمک اعضای خانواده، شرکتی کوچک برای تجارت محصولات کشاورزی بنیان نهاد. او که پس از استقلال مالزی روابط خود با ژاپنیها را همچنان حفظ کرده بود، در ۱۹۵۹ همراه با دو شریک ژاپنی «کارخانه تولید شکر مالزی» را راهاندازی کرد و بسیاری از نخبگان و اعضای خاندان سلطنتی مالزی را بهعنوان مدیر و سرمایهگذار به این شرکت آورد. در اوایل دهه شصت او ۸۰ درصد از بازار شکر مالزی و ۱۰ درصد از کل تجارت این کالا در جهان را در دست داشت و به همین دلیل به او عنوان «سلطان شکر مالزی» داده شد.
در ۱۹۷۱ نخستین «هتل شانگری لا» در سنگاپور را ساخت و در ۱۹۷۷ به عرصه املاک هنگ کنگ وارد شد و «هتل کاولوون شانگری لا» را تاسیس کرد. در همین سالها شرکت سرمایهگذاری «کری» را برای سر و سامان دادن به فعالیتهای خود در شرق آسیا و کشورهایی مانند چین، سنگاپور، فیلیپین، تایلند، فیجی و استرالیا تاسیس کرد. او مالک ۱۰ کمپانی کوکاکولا و مرکز تجارت جهانی پکن در چین است. او دوبار ازدواج کرده و هشت فرزند دارد.
