توریست مالزی
۲۰ آبان ۱۳۹۶
توریست مالزی – محققان دانشگاه آریزونا با استفاده از محاسبات ریاضی اثبات کردند که جلوگیری از پیری، غیرممکن است.
به گزارش ساینس دیلی، پیری و تمام تغییرات بیولوژیکی مربوط به آن، کم و بیش حاصل کندی و از بین رفتن کارآیی سلولها است. برای مثال سفید شدن مو با بالا رفتن سن نتیجه از بین رفتن تدریجی سلولهای بنیادی موجود در بافت ملانوسیتهای تولید کننده رنگدانه است. به همین علت محققان تا کنون در تلاش بودهاند تا با استفاده از روشهای علمی از جمله ترمیم دی ان ای یا بخشهای تقسیمشونده کروموزومها موسوم به تلومرها، فرآیند فرسایش سلولها را معکوس کنند.
اکنون محققان با استفاده از محاسبات ریاضی اثبات کردند با وجود این که از دیدگاه نظری این روش ها موثر بهنظر میرسند، اما در عمل چنین نیست. یکی دیگر از پیامدهای پیری این است که تعدادی از سلولها به صورت نامحدود شروع به تولید مثل میکنند و این فرآیند به حدی ادامه مییابد که عملکرد این سلولها بسیار شبیه به سلولهای سرطانی میشود. بدین ترتیب اگر بتوان از پیری و فرسوده شدن سلولها ممانعت کرد، سلولهای سرطانی به صورت نامحدود تولید میشوند و اگر بتوان سلولهای سرطانی را از بین برد، سلولهای پیر و ناکارآمد در بدن انباشته میشوند.
از آنجا که موجودات چندسلولی در واقع حاصل همکاری مجموعهای از سلولها هستند، بدن این موجودات همواره صحنه رقابتی است که در نهایت تنها یک طرف آن برنده میشود. به عبارت دیگر صرفنظر از این که سلولهای جوان برنده این رقابت باشند یا سلولهای پیر و ناکارآمد، سلامت جسمی ما همواره قربانی اصلی این رقابت است.
به گزارش ساینس دیلی، پیری و تمام تغییرات بیولوژیکی مربوط به آن، کم و بیش حاصل کندی و از بین رفتن کارآیی سلولها است. برای مثال سفید شدن مو با بالا رفتن سن نتیجه از بین رفتن تدریجی سلولهای بنیادی موجود در بافت ملانوسیتهای تولید کننده رنگدانه است. به همین علت محققان تا کنون در تلاش بودهاند تا با استفاده از روشهای علمی از جمله ترمیم دی ان ای یا بخشهای تقسیمشونده کروموزومها موسوم به تلومرها، فرآیند فرسایش سلولها را معکوس کنند.
اکنون محققان با استفاده از محاسبات ریاضی اثبات کردند با وجود این که از دیدگاه نظری این روش ها موثر بهنظر میرسند، اما در عمل چنین نیست. یکی دیگر از پیامدهای پیری این است که تعدادی از سلولها به صورت نامحدود شروع به تولید مثل میکنند و این فرآیند به حدی ادامه مییابد که عملکرد این سلولها بسیار شبیه به سلولهای سرطانی میشود. بدین ترتیب اگر بتوان از پیری و فرسوده شدن سلولها ممانعت کرد، سلولهای سرطانی به صورت نامحدود تولید میشوند و اگر بتوان سلولهای سرطانی را از بین برد، سلولهای پیر و ناکارآمد در بدن انباشته میشوند.
از آنجا که موجودات چندسلولی در واقع حاصل همکاری مجموعهای از سلولها هستند، بدن این موجودات همواره صحنه رقابتی است که در نهایت تنها یک طرف آن برنده میشود. به عبارت دیگر صرفنظر از این که سلولهای جوان برنده این رقابت باشند یا سلولهای پیر و ناکارآمد، سلامت جسمی ما همواره قربانی اصلی این رقابت است.