توریست مالزی
۲۹ مهر ۱۴۰۴
توریست مالزی – یک ویروس‌شناس از مردم خواست با افزایش موارد ابتلا به آنفلوآنزا در سراسر کشور، اقدامات پیشگیرانه را جدی بگیرند.
به گزارش نیواستریتس تایمز، دکتر وینود بالاسوبرامانیام، ویروس‌شناس مولکولی دانشگاه موناش، گفت: مالزی شاهد افزایش موارد ابتلا به آنفلوآنزا به‌ویژه در میان دانش‌آموزان است. در حالی‌که وزارت بهداشت اعلام کرده وضعیت همچنان تحت کنترل است، افزایش فعلی موارد نشان می‌دهد که سفرهای تعطیلات و تجمعات می‌تواند باعث گسترش بیشتر ویروس شود.
به گفته او، ویروس از طریق هوا در فواصل نزدیک و همچنین از طریق دست‌ها و سطوح آلوده منتقل می‌شود. وی تأکید کرد: «افراد در زمان بیماری در خانه بمانند، هنگام حضور در مکان‌های سرپوشیده شلوغ ماسک بزنند، تهویه را بهبود دهند و بهداشت دست را رعایت کنند. او افزود که افزایش کنونی موارد عمدتاً ناشی از افزایش تماس‌های اجتماعی پس از همه‌گیری است، از جمله سفر، گردشگری و بازگشت کامل به آموزش حضوری.
به گفته او، کودکان به‌دلیل ایمنی ضعیف‌تر و تماس‌های نزدیک‌تر، ناقلان مؤثری هستند و با آغاز سال تحصیلی، موارد ابتلا به سرعت افزایش می‌یابد. وی توضیح داد: «زیرسویه H3N2 ویروس آنفلوآنزای A در هفته‌های اخیر در بخش‌هایی از آسیا شیوع بیشتری داشته است. به‌طور تاریخی، فصل‌های مربوط به این زیرسویه معمولاً زودتر و با شدت بیشتری آغاز می‌شود.»
او افزود که ویروس عمدتاً از طریق قطرات تنفسی و ذرات معلق هنگام سرفه، عطسه، صحبت یا آوازخواندن فرد آلوده منتشر می‌شود و همچنین می‌تواند از طریق تماس با سطوح آلوده منتقل شود. وی گفت: «کلاس‌های درس، سلف‌ها، اتوبوس‌های مدرسه و مراکز آموزش خصوصی از مکان‌هایی هستند که به‌دلیل تماس طولانی‌مدت در محیط بسته، انتقال ویروس را تسریع می‌کنند.»
دکتر وینود تأکید کرد: «مؤثرترین راه برای جلوگیری از انتقال در مدارس، نگه‌داشتن کودکان و بزرگسالان بیمار در خانه تا ۲۴ ساعت پس از قطع تب بدون استفاده از دارو است.» او افزود: «گروه‌های پرخطر، به‌ویژه کودکان خردسال، سالمندان، زنان باردار و مبتلایان به بیماری‌های مزمن باید در صورت بروز علائم فوراً به پزشک مراجعه کنند، زیرا داروهای ضدویروس در ۴۸ ساعت نخست بیشترین تأثیر را دارند.»
وی علائم خطر در کودکان را شامل تنگی یا سرعت تنفس، کبودی لب یا صورت، درد قفسه سینه، کشیدگی دنده‌ها هنگام تنفس، درد شدید عضلانی، کم‌آبی، بی‌حالی یا تب مداوم دانست. در بزرگسالان نیز علائم هشداردهنده شامل تنگی نفس، درد قفسه سینه یا شکم، گیجی، تشنج، کم‌ادراری، ضعف شدید یا بازگشت علائم پس از بهبود اولیه عنوان شد.
به گزارش نیواستریتس تایمز، دکتر وینود بالاسوبرامانیام، ویروس‌شناس مولکولی دانشگاه موناش، گفت: مالزی شاهد افزایش موارد ابتلا به آنفلوآنزا به‌ویژه در میان دانش‌آموزان است. در حالی‌که وزارت بهداشت اعلام کرده وضعیت همچنان تحت کنترل است، افزایش فعلی موارد نشان می‌دهد که سفرهای تعطیلات و تجمعات می‌تواند باعث گسترش بیشتر ویروس شود.
به گفته او، ویروس از طریق هوا در فواصل نزدیک و همچنین از طریق دست‌ها و سطوح آلوده منتقل می‌شود. وی تأکید کرد: «افراد در زمان بیماری در خانه بمانند، هنگام حضور در مکان‌های سرپوشیده شلوغ ماسک بزنند، تهویه را بهبود دهند و بهداشت دست را رعایت کنند. او افزود که افزایش کنونی موارد عمدتاً ناشی از افزایش تماس‌های اجتماعی پس از همه‌گیری است، از جمله سفر، گردشگری و بازگشت کامل به آموزش حضوری.
به گفته او، کودکان به‌دلیل ایمنی ضعیف‌تر و تماس‌های نزدیک‌تر، ناقلان مؤثری هستند و با آغاز سال تحصیلی، موارد ابتلا به سرعت افزایش می‌یابد. وی توضیح داد: «زیرسویه H3N2 ویروس آنفلوآنزای A در هفته‌های اخیر در بخش‌هایی از آسیا شیوع بیشتری داشته است. به‌طور تاریخی، فصل‌های مربوط به این زیرسویه معمولاً زودتر و با شدت بیشتری آغاز می‌شود.»
او افزود که ویروس عمدتاً از طریق قطرات تنفسی و ذرات معلق هنگام سرفه، عطسه، صحبت یا آوازخواندن فرد آلوده منتشر می‌شود و همچنین می‌تواند از طریق تماس با سطوح آلوده منتقل شود. وی گفت: «کلاس‌های درس، سلف‌ها، اتوبوس‌های مدرسه و مراکز آموزش خصوصی از مکان‌هایی هستند که به‌دلیل تماس طولانی‌مدت در محیط بسته، انتقال ویروس را تسریع می‌کنند.»
دکتر وینود تأکید کرد: «مؤثرترین راه برای جلوگیری از انتقال در مدارس، نگه‌داشتن کودکان و بزرگسالان بیمار در خانه تا ۲۴ ساعت پس از قطع تب بدون استفاده از دارو است.» او افزود: «گروه‌های پرخطر، به‌ویژه کودکان خردسال، سالمندان، زنان باردار و مبتلایان به بیماری‌های مزمن باید در صورت بروز علائم فوراً به پزشک مراجعه کنند، زیرا داروهای ضدویروس در ۴۸ ساعت نخست بیشترین تأثیر را دارند.»
وی علائم خطر در کودکان را شامل تنگی یا سرعت تنفس، کبودی لب یا صورت، درد قفسه سینه، کشیدگی دنده‌ها هنگام تنفس، درد شدید عضلانی، کم‌آبی، بی‌حالی یا تب مداوم دانست. در بزرگسالان نیز علائم هشداردهنده شامل تنگی نفس، درد قفسه سینه یا شکم، گیجی، تشنج، کم‌ادراری، ضعف شدید یا بازگشت علائم پس از بهبود اولیه عنوان شد.
