ملاکا آغاز یک تاریخ، آغاز استقلال مالزی

شبه جزیره مالایا(مالزی) از قرن ها قبل و بعد از میلاد مسیح همواره در سیطره نفوذ حکمرانان قدرتمند منطقه، همچون سوماترا(اندونزی) و تای(تایلند) بوده است.
توریست مالزی – سرزمین مالزی درگذشته به شبه جزیره “مالایا” شهرت داشته است. بر اساس کاوش های باستان شناسی در بخش شرقی شبه جزیره و شواهد بدست آمده از این مطالعات ساکنان این سرزمین از قرن ها پیش از میلادمسیح با سرزمین های چین و هند داد و ستد تجاری داشتند. کشف یک اسکلت کامل دفن شده با ابزارالات و ظروف سفالی در ایالت “پراک” توسط باستان شناسان درسال ۱۹۹۲ گواه این ادعاست که حداقل یازده هزارسال پیش مردمان این سرزمین دارای زندگی اجتماعی بوده اند. این کاوش های باستان شناسی که منجر به کشف معابد عظیم و چند هزارساله هندو-بودایی درمنطقه “بوجانگ ولی” در ایالت “کداه” مالزی شد، نشان می دهد که شبه جزیره مالایا(مالزی) از قرن ها قبل و بعد از میلاد مسیح همواره در سیطره نفوذ حکمرانان قدرتمند منطقه، همچون سوماترا(اندونزی) و تای(تایلند) بوده است.

توقف کشتی یک پرنس هندو مذهب سوماترایی ملقب به “پارامسوارا” در منطقه جنوب غربی شبه جزیره که بعد “ملاکا”نام گرفت (ملاکا اسم یک درخت است) سبب آغاز شکل گیری سلطان نشینی این منطقه شد. گفته می شود زمانی که پارامسوارا زیر سایه درخت ملاکا استراحت می کرده مشاهده می کند که سگ های شکاری او آهوی کوچکی را تهدید می کنند و آهو چنان جسارت و شجاعتی دردفاع از خود نشان می دهد که یکی از سگ ها در این جدال به داخل رودخانه پرتاب می شود. پرنس با مشاهده این صحنه می گوید، سرزمینی که آهوانش اینقدر شجاعند پس مردمانش هم شجاع و قابل اعتمادند. پس از این واقعه او تصمیم می گیرد که سلطان نشین “ملاکا “را تشکیل دهد. تشکیل این سلطان نشین و قدرت گرفتن آن شروعی می شود برای شکل گرفتن سرزمینی که بعدها “مالزی “نامیده شد.

پس از آن که پرنس سوماترایی ملقب به “پارامسوارا”سلطان نشین ملاکا را تشکیل داد تلاش نمود تا “ملاکا”را تبدیل به یک بندر پر رونق تجاری کند. از آن جا که “ملاکا” در آبراهه ملاکا مسیر امنی برای عبور کشتی هایی بود که از پرشیا(ایران) و سرزمین های عرب حوزه خلیج فارس برای تجارت به هند و سپس چین سفر می کردند، ملاکا تبدیل به بندری تجاری شد. علاوه بر آن مدت ها بود که به علت بحران های سیاسی در سرزمین چین جاده ابریشم کمتر برای تجارت استفاده می شد و با گسترش کشتی سازی بازرگانان از طریق دریا به به کشورهای دیگر سفر می کردند. از دیگر نکات برجسته ملاکا جزایر ارزشمند ادویه در این منطقه بود، جذابیتی برای کشتی های بازرگانی تا برای تجارت ادویه در آن توقف کنند. از آن جا که ادویه هم کاربرد دارویی داشت و هم از آن به عنوان طعم غذا و عطر استفاده می شد در آن روزگار ارزشی معادل طلا داشت و یک کیلو ادویه با یک کیلو طلا معاوضه می شد. همه این عوامل دست به دست داد تا بندر ملاکا پررونق شود.

ولی هنوز یک نکته بسیار مهم باقی مانده بود. سلطان “ملاکا” دریافت بیشتر کشتی های تجاری که از آبراهه ملاکا می گذرند در بنادر”سوماترا” توقف می کنند چرا که آن ها بازرگانان مسلمان ایرانی و عربی بودند و ترجیح می دادند که در بندر مسلمان نشین توقف نمایند. همین مهم باعث شد سلطان “ملاکا” نیز مسلمان شده و اسم فارسی “اسکندرشاه “را برای خود برگزیند. به پیروی از سلطان مردم نیز مسلمان شدند و این سبب شد تا کشتی های بازرگانی بسیاری در”ملاکا” توقف کنند.

با تبدیل ملاکا به یک بندر موفق تجاری دوران طلایی این سلطان نشین آغاز و شهرتش تا اروپا رسید. حال اروپایی ها نیز می خواستند در تجارت ادویه سهمی داشته باشند و تبلیغی برای مسیحیت در شرق آسیا کنند. در آن زمان پرتقالی ها در کشتی سازی و دریانوردی صاحب نام بودند پس به دنبال کشف و تصاحب بنادر ادویه در بخش شرقی آسیا نفوذ کرده و با کشتی های توپدار خود این مناطق را تصاحب و تحت سیطره خود در آورند. در سال ۱۵۱۱ با ورود پرتقالی ها سلطان نشین ملاکا سقوط کرد و سلطان وقت به منطقه جوهور رفت و سلطان نشین جدیدی را تاسیس کرد. اگرچه سلطان و مردم منطقه همواره در تلاش برای رهایی ملاکا از سیطره پرتقالی ها بودند ولی این سلطه بیش از دو قرن طول کشید.

با ورود هلندی ها به شرق و تاسیس کمپانی هند شرقی دوران سلطه پرتقالی ها به پایان رسید ولی برای ملاکا یک سلطه جدید هلندی به ارمغان آورد که تا زمان ورود انگلیسی ها در اوایل قرن نوزدهم ادامه داشت. اگرچه سلطه خارجی ها بر ملاکا چند قرن به طول انجامید ولی سلطان نشین های جدیدی نیز در مناطق مختلف شبه جزیره شکل گرفتند.

در دوران سلطه انگلیس و همزمان با شروع جنگ جهانی دوم در منطقه شرق آسیا نهضت های استقلال طلبانه در حال شکل گیری بود و بعد از اتمام جنگ جهانی دوم این مبارزات شدت بیشتری گرفت. هند که پیشرو در این نهضت استقلال طلبانه بود، بریتانیا را مجبور به ترک هند و پذیرفتن استقلال این کشور کرد.

ده سال بعد سلطان نشین های شبه جزیره مالایا که حالا فرزندانشان در اروپا و استرالیا تحصیل کرده بودند و حقوق می دانستند، خواستار وحدت و خروج بریتانیا از سرزمینشان شدند. این مبارزات به رهبری تونکو عبدالرحمان چندین سال به طول انجامید تا سرانجام فدراسیون مالا که متشکل از ۹ سلطان نشین بخش شبه جزیره بود شکل گرفت و در ۳۱ آگوست سال ۱۹۵۷ پرچم فدراسیون مالایا برافراشته و پرچم دولت استعماری بریتانیا به پایین کشیده و استقلال شبه جزیره به رسمیت شناخته شد. در نهایت در ۱۶ سپتامبر سال ۱۹۶۳ با پیوستن ایالت های شرقی صباح، ساراواک و مدت کوتاهی سنگاپور کشور امروزی مالزی شکل گرفت.

اگرچه کشور مالزی درسال های آغازین استقلال با چالش های سیاسی منطقه ای و جنگ های داخلی مواجه شد ولی پس از مدتی با به قدرت رسیدن دکتر ماهاتیر محمد این کشور خیلی سریع توانست از یک کشور وابسته تبدیل به یک کشور مولد شده و برنامه های توسعه بلند مدتی را پیش بگیرد.

 

پاسخی ارسال کنید

*

*

14 − 3 =

آخرین اخبار

زیر آسمان کوالالامپور

^
error: Content is protected !!