توریست مالزی
۲۶ فروردین ۱۴۰۱
توریست مالزی – نامگذاری خیابان های کوالالامپور منعکس کننده تنوع فرهنگی غنی و پیشینه تاریخی این شهر در گذر زمان و تبدیل آن از شهرک استخراج قلع به شهر مدرن و بزرگ امروزی است.
اسامی خیابان ها معمولا نشاندهنده ریشه و تاریخچه پیدایش هر محله هستند. این اسامی اکثرا با توجه به فرهنگ, شیوه زندگی و وقایع خاص تاریخی که در آن ناحیه اتفاق افتاده است انتخاب میشوند.
در برخی موارد برنامه ریزی های شهری و تصمیمات بی تدبیرانه موجب تغییر نام خیابان ها و به فراموشی سپرده شدن هویت و تاریخچه محله ها می شوند.
“ماریانا عیسی” و “مگانجیت کوآر” بنیانگذاران لابراتوار Heritage Output Lab سالها در زمینه تاریخچه مالزی و آسیای جنوب شرقی تحقیق کرده اند و به تازگی یافته های خود را در کتابی به نام “اسامی خیابان های کوالالامپور” منتشر کرده اند که در آن به رمز گشایی و بیان دلایل نامگذاری خیابانهای کوالالامپور می پردازند.
آنها ماه ها با تلاش بی وقفه به مطالعه اسناد قدیمی، روزنامه ها، نقشه ها و شرح حال شخصیت ها (موجود در بایگانی ملی، کتابخانه ملی، موزه پلیس سلطنتی و غیره) پرداخته اند و حتی با بعضی از فرزندان و نوادگان این شخصیت ها در داخل یا خارج از کشور مکاتبه کرده اند و نتیجه همه تحقیقات خود را در این کتاب منتشر نموده اند.
یکی از بخش های این کتاب نحوه نامگذاری خیابان ها را درطی دوره های تاریخی مختلف نشان می دهد به طور مثال بین سال های ۱۸۸۰ تا ۱۹۲۰ برخی خیابان ها بر اساس چشم انداز طبیعی و ویژگی های توپوگرافی محیط اطراف آنها نام گذاری می شده اند مانند خیابان “ایپوه ” و یا خیابان “پودو” که هر دو نام خود را از نوعی درخت به همین نام گرفته اند. در دهه ۸۰ خیابان هایی که در دوران استعماری به افتخار افسران بریتانیایی نامگذاری شده بودند با اسامی شخصیت های مشهور محلی جایگزین شدند مانند خیابان کمپبل که بعد ها به نام “دانگ وانگی” تغییر کرد.
در ادامه میخواهیم به برخی از نکات جالب و برجسته این کتاب نگاهی بیاندازیم و با دلیل نامگذاری برخی از خیابان های معروف شهر کوالالامپور آشنا شویم :
(Jalan Travers (part of Brickfields Road
این خیابان به افتخار دکتر” ارنست استون اتو تراورس” نام گذاری شده است که موسس اولین درمانگاه مبارزه با اعتیاد و درمان معتادان مواد مخدر در “کلنگ” می باشد. از دستاوردهای بزرگ دکتر تراورس میتوان به تلاش او برای تاسیس مرکز بیماران جذامی “سونگای بولو” اشاره کرد.
دکتر تراورس بین سال های ۱۸۸۷ تا ۱۹۰۹ پست های متعددی را در ایالت نگری سمبیلان عهده دار می شود که از میان آنها میتوان به سمت ” سرپرست مهاجران هندی ” در سال ۱۸۹۰ و ” افسر بهداشت کوالالامپور” در سال ۱۸۹۸ اشاره نمود.
دکتر تراورس به سخاوتمندی و شرافت مشهور بود و بیماران فقیر را بصورت رایگان معالجه میکرد.
(Jalan Pawang (Kampung Datuk Keramat
در زبان مالایی گاه دو کلمه Pawang و Bodoh به جای یکدیگر به کار برده می شوند اما در واقع معنی آنها متفاوت است : “پاوانگ” کسی است که قدرت برقراری ارتباط با ارواح نیاکان خود را دارد و این کار را طی آیین مذهبی خاصی انجام می دهد حال آنکه “بودو” با استفاده از نارگیل و با انجام حرکات نمایشی, به ظاهر به شفای بیماران می پردازد.
در زمان های قدیم جویندگان چینی برای پیدا کردن معادن قلع از پاوانگ ها کمک می طلبیدند و آنها با استفاده از نیرویشان زمین های مناسب و دارای ذخایر قلع را به معدنچیان نشان می دادند . آنها همچنین معدنچیان را از کارهایی که ممکن بود سبب برانگیختن خشم ارواح محلی شود آگاه می کردند.
(Jalan Bangsar (Bangsar
سال ها پیش و خیلی قبل تر از اینکه بنگسر به محلی پر از کافه ها و رستوران های شلوغ و پر رفت و آمد تبدیل شود در این منطقه کشت وکار درختان کائوچو انجام می شد.
در آن زمان دو تاجر به نام های ادوارد بانگ و آلفرد گریس تصمیم گرفتند مستغلات خود را به بصورت مشترک Bunge-Grisar Rubber Estate یا به اختصار Bung-Sar نامگذاری کنند و به همین سبب خیابانی که به این مستغلات منتهی میشد نیز خیابان بانگسر نامیده شد.
اما در نهایت کمیته نامگذاری خیابان ها که تصور میکرد Bungsar از کلمه مالایی bangsal ریشه گرفته است اسم این خیابان را با املایی متفاوت به بنگسر (Bangsar) تغییر داد.
(Jalan Petaling (Petaling Street
این خیابان که یکی از قدیمی ترین خیابان های کوالالامپور است در زمان های قدیم به معدن قلعی به همین نام در “کمپونگ پتالینگ” منتهی می شد.
اسم این روستا از درخت پتالینگ (Ochanostachys amentacea) گرفته شده است که در مالزی, سوماترا و جزایر اطراف آن می روییده است. چوب این درخت( که اکنون منقرض شده است) به سبب مقاومت آن در برابر موریانه ها, درساخت و ساز ستون خانه ها به کار میرفته است.
چینی های محلی هنوز هم این خیابان را با نام “پتالینگ استریت چی چئونگ کای” ( خیابان آسیاب تاپیوکا) میشناسند چرا که زمانی کارخانه نشاسته ی کاپیتان Yap Ah Loy در این خیابان قرار داشته است.
(Jalan Panggung (near Petaling Street
در سال ۱۸۸۰ فردی به نام “چئو یوک” در این مکان یک تئاتر چینی می سازد که در آن نمایش تئاتر کانتونیز Wayang و اجرای اپرای Bangsawan به اجرا در می آمده است.
این محله در آن زمان چنان پر جنب و جوش بوده است که یکی از خیابان های نزدیک آن را از روی اسم تئاتر مشهوری در لندن Drury Lane نامگذاری می کنند بنابراین با توجه به رونق این محله, نام این خیابان نیز Panggung (به معنی صحنه نمایش) گذاشته می شود.
اما آنچه ممکن است ندانید این است که در نزدیکی این خیابان, کوچه باریکی وجود دارد که خیابان “سلطان” را به خیابان “ایستگاه پلیس” متصل می کند و در زبان چینی Gwai Chai Hong یا کوچه شیطان نامیده میشود زیرا در زمان های قدیم پاتوق مستان، قماربازان و معتادان به مواد مخدر بوده است.
منبع مجله TimeOut Kl
اسامی خیابان ها معمولا نشاندهنده ریشه و تاریخچه پیدایش هر محله هستند. این اسامی اکثرا با توجه به فرهنگ, شیوه زندگی و وقایع خاص تاریخی که در آن ناحیه اتفاق افتاده است انتخاب میشوند.
در برخی موارد برنامه ریزی های شهری و تصمیمات بی تدبیرانه موجب تغییر نام خیابان ها و به فراموشی سپرده شدن هویت و تاریخچه محله ها می شوند.
“ماریانا عیسی” و “مگانجیت کوآر” بنیانگذاران لابراتوار Heritage Output Lab سالها در زمینه تاریخچه مالزی و آسیای جنوب شرقی تحقیق کرده اند و به تازگی یافته های خود را در کتابی به نام “اسامی خیابان های کوالالامپور” منتشر کرده اند که در آن به رمز گشایی و بیان دلایل نامگذاری خیابانهای کوالالامپور می پردازند.
آنها ماه ها با تلاش بی وقفه به مطالعه اسناد قدیمی، روزنامه ها، نقشه ها و شرح حال شخصیت ها (موجود در بایگانی ملی، کتابخانه ملی، موزه پلیس سلطنتی و غیره) پرداخته اند و حتی با بعضی از فرزندان و نوادگان این شخصیت ها در داخل یا خارج از کشور مکاتبه کرده اند و نتیجه همه تحقیقات خود را در این کتاب منتشر نموده اند.
یکی از بخش های این کتاب نحوه نامگذاری خیابان ها را درطی دوره های تاریخی مختلف نشان می دهد به طور مثال بین سال های ۱۸۸۰ تا ۱۹۲۰ برخی خیابان ها بر اساس چشم انداز طبیعی و ویژگی های توپوگرافی محیط اطراف آنها نام گذاری می شده اند مانند خیابان “ایپوه ” و یا خیابان “پودو” که هر دو نام خود را از نوعی درخت به همین نام گرفته اند. در دهه ۸۰ خیابان هایی که در دوران استعماری به افتخار افسران بریتانیایی نامگذاری شده بودند با اسامی شخصیت های مشهور محلی جایگزین شدند مانند خیابان کمپبل که بعد ها به نام “دانگ وانگی” تغییر کرد.
در ادامه میخواهیم به برخی از نکات جالب و برجسته این کتاب نگاهی بیاندازیم و با دلیل نامگذاری برخی از خیابان های معروف شهر کوالالامپور آشنا شویم :
(Jalan Travers (part of Brickfields Road
این خیابان به افتخار دکتر” ارنست استون اتو تراورس” نام گذاری شده است که موسس اولین درمانگاه مبارزه با اعتیاد و درمان معتادان مواد مخدر در “کلنگ” می باشد. از دستاوردهای بزرگ دکتر تراورس میتوان به تلاش او برای تاسیس مرکز بیماران جذامی “سونگای بولو” اشاره کرد.
دکتر تراورس بین سال های ۱۸۸۷ تا ۱۹۰۹ پست های متعددی را در ایالت نگری سمبیلان عهده دار می شود که از میان آنها میتوان به سمت ” سرپرست مهاجران هندی ” در سال ۱۸۹۰ و ” افسر بهداشت کوالالامپور” در سال ۱۸۹۸ اشاره نمود.
دکتر تراورس به سخاوتمندی و شرافت مشهور بود و بیماران فقیر را بصورت رایگان معالجه میکرد.
(Jalan Pawang (Kampung Datuk Keramat
در زبان مالایی گاه دو کلمه Pawang و Bodoh به جای یکدیگر به کار برده می شوند اما در واقع معنی آنها متفاوت است : “پاوانگ” کسی است که قدرت برقراری ارتباط با ارواح نیاکان خود را دارد و این کار را طی آیین مذهبی خاصی انجام می دهد حال آنکه “بودو” با استفاده از نارگیل و با انجام حرکات نمایشی, به ظاهر به شفای بیماران می پردازد.
در زمان های قدیم جویندگان چینی برای پیدا کردن معادن قلع از پاوانگ ها کمک می طلبیدند و آنها با استفاده از نیرویشان زمین های مناسب و دارای ذخایر قلع را به معدنچیان نشان می دادند . آنها همچنین معدنچیان را از کارهایی که ممکن بود سبب برانگیختن خشم ارواح محلی شود آگاه می کردند.
(Jalan Bangsar (Bangsar
سال ها پیش و خیلی قبل تر از اینکه بنگسر به محلی پر از کافه ها و رستوران های شلوغ و پر رفت و آمد تبدیل شود در این منطقه کشت وکار درختان کائوچو انجام می شد.
در آن زمان دو تاجر به نام های ادوارد بانگ و آلفرد گریس تصمیم گرفتند مستغلات خود را به بصورت مشترک Bunge-Grisar Rubber Estate یا به اختصار Bung-Sar نامگذاری کنند و به همین سبب خیابانی که به این مستغلات منتهی میشد نیز خیابان بانگسر نامیده شد.
اما در نهایت کمیته نامگذاری خیابان ها که تصور میکرد Bungsar از کلمه مالایی bangsal ریشه گرفته است اسم این خیابان را با املایی متفاوت به بنگسر (Bangsar) تغییر داد.
(Jalan Petaling (Petaling Street
این خیابان که یکی از قدیمی ترین خیابان های کوالالامپور است در زمان های قدیم به معدن قلعی به همین نام در “کمپونگ پتالینگ” منتهی می شد.
اسم این روستا از درخت پتالینگ (Ochanostachys amentacea) گرفته شده است که در مالزی, سوماترا و جزایر اطراف آن می روییده است. چوب این درخت( که اکنون منقرض شده است) به سبب مقاومت آن در برابر موریانه ها, درساخت و ساز ستون خانه ها به کار میرفته است.
چینی های محلی هنوز هم این خیابان را با نام “پتالینگ استریت چی چئونگ کای” ( خیابان آسیاب تاپیوکا) میشناسند چرا که زمانی کارخانه نشاسته ی کاپیتان Yap Ah Loy در این خیابان قرار داشته است.
(Jalan Panggung (near Petaling Street
در سال ۱۸۸۰ فردی به نام “چئو یوک” در این مکان یک تئاتر چینی می سازد که در آن نمایش تئاتر کانتونیز Wayang و اجرای اپرای Bangsawan به اجرا در می آمده است.
این محله در آن زمان چنان پر جنب و جوش بوده است که یکی از خیابان های نزدیک آن را از روی اسم تئاتر مشهوری در لندن Drury Lane نامگذاری می کنند بنابراین با توجه به رونق این محله, نام این خیابان نیز Panggung (به معنی صحنه نمایش) گذاشته می شود.
اما آنچه ممکن است ندانید این است که در نزدیکی این خیابان, کوچه باریکی وجود دارد که خیابان “سلطان” را به خیابان “ایستگاه پلیس” متصل می کند و در زبان چینی Gwai Chai Hong یا کوچه شیطان نامیده میشود زیرا در زمان های قدیم پاتوق مستان، قماربازان و معتادان به مواد مخدر بوده است.
منبع مجله TimeOut Kl