توریست مالزی - امیر تیمور نیری
۲ مهر ۱۳۹۴
برای یک مهاجر، زندگی در هر کشوری نیازمند دانسته هایی از قوانین، فرهنگ و آداب و رسوم است، چرا که ناآگاهی در این گونه موارد، گاه پیامدهای زیان باری به همراه دارد. برای نمونه، مهاجری که در افغانستان زندگی می کند، اگر در مکانی عمومی نوشیدنی الکلی بنوشد یا با یک زن افغان طرح دوستی بریزد، جان خود را به خطر انداخته است و یا مهاجری که در سوییس زندگی می کند، اگر در یک خیابان باریک محلی با سرعتی بیش از ۲۰ کیلومتر در ساعت حرکت کند، به جرم اقدام به جنایت به دادگاه احضار می شود.
در مالزی اما به دلیل حضور چندصدساله ی خارجیان و همچنین خوی مسالمت آمیز مالایی ها، زندگی برای مهاجران ساده تر است. مالایی ها حتی در مورد مسایل فرهنگی خود نیز با تساهل و تسامح برخورد می کنند و آشنایی اغلب آنان به زبان انگلیسی و فرهنگ سایر ملل، زندگی در میان آنان را برای هر مهاجری آسان تر می سازد. با وجود این، برای مهاجری که می خواهد در جامعه ی مالزی، نفوذ کند، به تجارت بپردازد و در جمع مالایی ها پذیرفته شود، فراگیری زبان مالایی نخستین و مهم ترین قدم است.
این زبان که بیش از ۱۷۰ میلیون نفر در جهان به آن سخن می گویند، یکی از ۱۰ زبان پرتکلم دنیاست و در مالزی، اندونزی، سنگاپور، برونئی، بخش هایی از استرالیا و حتی در برخی بنادر آفریقا به کار می رود. بسیاری از خارجیان مقیم مالزی، به ویژه اروپاییان، پس از گذشت یک یا دو سال اول، زبان مالایی را آموخته اند و از آن در پیشبرد اهداف اجتماعی و اقتصادی خود بهره می گیرند.
این در حالی است که ما ایرانیان ساکن مالزی هنوز اهمیت فراگیری این زبان را به تمامی درنیافته ایم. برخلاف اروپایی ها، بنگلادشی ها، چینی ها و هندی ها که پس از اندک زمانی اقامت در مالزی، فراگیری زبان مالایی را در اولویت کارهای خود قرار می دهند، کمتر ایرانی مقیمی را می توان یافت که سخن گفتن به مالایی را فراگرفته باشد. این غفلت که بخشی از آن به دلیل شکل گیری جامعه ای چند ده هزار نفری از ایرانیان است، از یک سو موجب انزوای فرهنگی جامعه ی ایرانیان می شود و از سوی دیگر، فعالیت های اقتصادی آنان را به دایره ی محدود و بسته ی هموطنان محدود می سازد.
باید به این نکته نیز توجه داشت که برخلاف تصور عده ای از ایرانیان که فراگرفتن انگلیسی را برای زندگی در مالزی کافی می دانند، فقط با دانستن زبان مالایی است که می توان وارد جامعه ی مالزی شد و از این جامعه انتظار داشت که مهاجران ایرانی را در خود بپذیرند.
در مالزی اما به دلیل حضور چندصدساله ی خارجیان و همچنین خوی مسالمت آمیز مالایی ها، زندگی برای مهاجران ساده تر است. مالایی ها حتی در مورد مسایل فرهنگی خود نیز با تساهل و تسامح برخورد می کنند و آشنایی اغلب آنان به زبان انگلیسی و فرهنگ سایر ملل، زندگی در میان آنان را برای هر مهاجری آسان تر می سازد. با وجود این، برای مهاجری که می خواهد در جامعه ی مالزی، نفوذ کند، به تجارت بپردازد و در جمع مالایی ها پذیرفته شود، فراگیری زبان مالایی نخستین و مهم ترین قدم است.
این زبان که بیش از ۱۷۰ میلیون نفر در جهان به آن سخن می گویند، یکی از ۱۰ زبان پرتکلم دنیاست و در مالزی، اندونزی، سنگاپور، برونئی، بخش هایی از استرالیا و حتی در برخی بنادر آفریقا به کار می رود. بسیاری از خارجیان مقیم مالزی، به ویژه اروپاییان، پس از گذشت یک یا دو سال اول، زبان مالایی را آموخته اند و از آن در پیشبرد اهداف اجتماعی و اقتصادی خود بهره می گیرند.
این در حالی است که ما ایرانیان ساکن مالزی هنوز اهمیت فراگیری این زبان را به تمامی درنیافته ایم. برخلاف اروپایی ها، بنگلادشی ها، چینی ها و هندی ها که پس از اندک زمانی اقامت در مالزی، فراگیری زبان مالایی را در اولویت کارهای خود قرار می دهند، کمتر ایرانی مقیمی را می توان یافت که سخن گفتن به مالایی را فراگرفته باشد. این غفلت که بخشی از آن به دلیل شکل گیری جامعه ای چند ده هزار نفری از ایرانیان است، از یک سو موجب انزوای فرهنگی جامعه ی ایرانیان می شود و از سوی دیگر، فعالیت های اقتصادی آنان را به دایره ی محدود و بسته ی هموطنان محدود می سازد.
باید به این نکته نیز توجه داشت که برخلاف تصور عده ای از ایرانیان که فراگرفتن انگلیسی را برای زندگی در مالزی کافی می دانند، فقط با دانستن زبان مالایی است که می توان وارد جامعه ی مالزی شد و از این جامعه انتظار داشت که مهاجران ایرانی را در خود بپذیرند.
