توریست مالزی
۱۴ آذر ۱۴۰۲
توریست مالزی – گالانگال گیاه بومی جاوا است. به طور گسترده ای در اندونزی و مالزی به عنوان طعم دهنده مواد غذایی و ادویه استفاده می شود. و بیشتر در سواحل جنوب شرقی و هند و سایر کشورهای آسیای جنوب شرقی رشد می کند.
اگرچه گالانگال، امروزه کمتر در اروپا دیده می شود، اما قبلا به مقدار زیاد به عنوان دارو و ادویه مورد استفاده قرار می گرفت و برای سرخپوستان باستان شناخته شده بود، و از قرون وسطی در غرب بوده است. خاصیت تحریک کننده و مقوی آن توسط اعرابی که به اسبهای خود می خوراندند و توسط تارتارها که آن را به صورت چای استفاده می کردند شناخته شده بود. در شرق آن را پودر کرده و در عطرسازی استفاده می کردند.
گالانگال ادویه جذاب زنجبیل مانند است که در جنوب شرقی آسیا استفاده می شود. و تندی آن از زنجبیل بیشتر است. چند نوع از این گیاه وجود دارد. اما گالانگال بزرگ (لائوس) به عنوان طعم دهنده در سراسر اندونزی، مالزی و مناطقی از هند استفاده می شود، پوستی قهوه ای متمایل به نارنجی با فضای داخلی زرد کمرنگ یا سفید دارد.
گالانگال اغلب در غذاهای دریایی با سیر، زنجبیل، چیلی و لیمو و همچنین در طیف گسترده ای از غذاها مانند سس ها، سوپ ها، سمبل، مرغ، گوشت و سبزیجات استفاده می شود.
پودر گالانگال نیز در آشپزی غالباً داغ اندونزیایی مورد استفاده قرار می گیرد، غذاهایی مانند مرغ با ادویه رازیانه و علف لیمو را به آرامی با شیر نارگیل پخته و به آن پودر گالانگال اضافه می کنند. با این حال، این غذاهای ملایم معمولاً همراه با سمبل های گیاهی یا ماهی تند همراه با چیلی خورده می شود. همجنین می توانید یه تکه از آن را در حین پخت گوشت یا مرغ داخل ظرف بیندازید.
تهیه و ذخیره سازی
یک برش ریشه معادل نصف قاشق چای خوری پودر است. پودرها باید در ظروف ضد هوا نگهداری شوند و در مدت زمان کوتاهی مورد استفاده قرار گیرند.
مزایای سلامتی گالانگال
گالانگال در اثرات خود به زنجبیل شباهت دارد، یک محرک معطر، مسکن و تقویت معده است. این گیاه برای درمان حالت تهوع، نفخ شکم، سوء هاضمه، روماتیسم و التهاب روده استفاده می شود. همچنین دارای ویژگی های مقوی و ضد باکتریایی است و در داروهای دامپزشکی نیز استفاده می شود. در هند از آن به عنوان یک بوگیر بدن عمل می کند. مانند زنجبیل،له کرده و برای کوفتگی و گرفتگی بدن استفاده کنید.
نامهای دیگر
Malay: languas, lenguas
Arabic: khalanjan
Chinese: kaoliang-chiang, ko-liang-kiang
Indian: barakalinjan, kulanjan
Indonesian: laos
Lao: kha
Thai: kha
منبع: ویکی پیدیا
اگرچه گالانگال، امروزه کمتر در اروپا دیده می شود، اما قبلا به مقدار زیاد به عنوان دارو و ادویه مورد استفاده قرار می گرفت و برای سرخپوستان باستان شناخته شده بود، و از قرون وسطی در غرب بوده است. خاصیت تحریک کننده و مقوی آن توسط اعرابی که به اسبهای خود می خوراندند و توسط تارتارها که آن را به صورت چای استفاده می کردند شناخته شده بود. در شرق آن را پودر کرده و در عطرسازی استفاده می کردند.
گالانگال ادویه جذاب زنجبیل مانند است که در جنوب شرقی آسیا استفاده می شود. و تندی آن از زنجبیل بیشتر است. چند نوع از این گیاه وجود دارد. اما گالانگال بزرگ (لائوس) به عنوان طعم دهنده در سراسر اندونزی، مالزی و مناطقی از هند استفاده می شود، پوستی قهوه ای متمایل به نارنجی با فضای داخلی زرد کمرنگ یا سفید دارد.
گالانگال اغلب در غذاهای دریایی با سیر، زنجبیل، چیلی و لیمو و همچنین در طیف گسترده ای از غذاها مانند سس ها، سوپ ها، سمبل، مرغ، گوشت و سبزیجات استفاده می شود.
پودر گالانگال نیز در آشپزی غالباً داغ اندونزیایی مورد استفاده قرار می گیرد، غذاهایی مانند مرغ با ادویه رازیانه و علف لیمو را به آرامی با شیر نارگیل پخته و به آن پودر گالانگال اضافه می کنند. با این حال، این غذاهای ملایم معمولاً همراه با سمبل های گیاهی یا ماهی تند همراه با چیلی خورده می شود. همجنین می توانید یه تکه از آن را در حین پخت گوشت یا مرغ داخل ظرف بیندازید.
تهیه و ذخیره سازی
یک برش ریشه معادل نصف قاشق چای خوری پودر است. پودرها باید در ظروف ضد هوا نگهداری شوند و در مدت زمان کوتاهی مورد استفاده قرار گیرند.
مزایای سلامتی گالانگال
گالانگال در اثرات خود به زنجبیل شباهت دارد، یک محرک معطر، مسکن و تقویت معده است. این گیاه برای درمان حالت تهوع، نفخ شکم، سوء هاضمه، روماتیسم و التهاب روده استفاده می شود. همچنین دارای ویژگی های مقوی و ضد باکتریایی است و در داروهای دامپزشکی نیز استفاده می شود. در هند از آن به عنوان یک بوگیر بدن عمل می کند. مانند زنجبیل،له کرده و برای کوفتگی و گرفتگی بدن استفاده کنید.
نامهای دیگر
Malay: languas, lenguas
Arabic: khalanjan
Chinese: kaoliang-chiang, ko-liang-kiang
Indian: barakalinjan, kulanjan
Indonesian: laos
Lao: kha
Thai: kha
منبع: ویکی پیدیا
