توریست مالزی
۱۸ آبان ۱۴۰۲
توریست مالزی – مالزی کشوری استوایی با میوه های منحصر به فردی است که خوردن آنها به تمام کسانی که در این کشور زندگی می کنند و یا به آن سفر می کنند، توصیه می شود.
مالزی همه روزه پذیرای توریست های بسیاری از کشورهای مختلف جهان است و یکی از اولین چیزهایی که توریست ها به دنبال آن هستند غذاها و میوه های منحصر به فرد این کشور و دیگر کشورهای استوایی است. در این مطلب پنج میوه استوایی منحصر به فرد که می توانید از خوردن آنها در مالزی لذت ببرید را معرفی می کنیم:
دوریان
دوریان یا سلطان میوه ها به دلیل بوی بدش شهرت جهانی دارد اما آنهایی که با بوی این میوه کنار می آیند دیگر نمی توانند دست از خوردن آن بردارند. بسیاری از مردم مالزی برای خوردن این میوه محبوب خود کیلومترها سفر می کنند تا بهترین نوع آن را پیدا کنند.
دوریان که میوه بومی برونئی، اندونزی و مالزی است حدود ۶۰۰ سال پیش برای غربی ها شناخته شد. طبیعت شناس بریتانیایی، آلفرد راسل والاس، در قرن ۱۹ میوه دوریان را این گونه توصیف کرده است: “میوه دوریان همانند کاستر غنی شده معطر به روغن بادام است”. میوه دوریان در مراحل مختلف تا رسیده شدن کامل َآن قابل مصرف بوده و در بسیاری از خوراکی های شیرین و خوش طعم جنوب شرق آسیا به عنوان طعم دهنده مورد استفاده قرار می گیرد. دانه های دوریان نیز در صورت پخته شدن قابل خوردن می باشند.
میوه دوریان در بسیاری از شیرینی جات از قبیل آب نبات سنتی مالایی، بستنی، میلک شیک، مون کیک و کاپوچینو به عنوان طعم دهنده مورد استفاده قرار می گیرد و پولوت دوریان نوعی غذاست که در آن برنج گلوتن دار را با بخار شیر نارگیل پخته و به همراه میوه رسیده دوریان صرف می کنند.
دانه های خام دوریان به علت داشتن اسیدهای چرب سمی بوده و مصرفشان بسیار خطرناک است. گاهی اوقات برگ ها و جوانه های جوان درخت دوریان را به عنوان سبزیجات مصرف می کنند. از خاکستر پوسته دوریان نیز می توان به عنوان پودر کیک استفاده کرد.
میوه دوریان حاوی مقادیر زیادی شکر، ویتامین ث، پتاسیم و اسید آمین تریپتوفان بوده و منبع کربوهیدرات، پروتئین و چربی می باشد. برخی حامیان غذاهای خام ، دوریان را منبع فوق العاده ای از چربی های خام می دانند. در حالیکه سایرین این میوه را در زمره غذاهای پرچرب طبقه بندی کرده و به حداقل رساندن مصرف آن را توصیه می کنند.
در سال ۱۹۲۰ میلادی، شرکت تولید کننده میوه دوریان در شهر نیویورک محصولی به نام “دور- ایندیا” (Dur-India) را تولید و روانه بازار کرد. این محصول یک نوع ماده خوراکی مکمل بود. قیمت یک جین بطری این محصول در بازار ۹ دلار آمریکا بود و هر بطری ۶۳ قرص بود. هر قرص حاوی عصاره دوریان و گیاهی از تیره آلیوم (Allium) و ویتامین ث بود. شرکت مزبور دلیل اعلام این محصول به عنوان یک نوع مکمل غذایی را این گونه توصیف کرده است: “این محصول سالم ترین منبع انرژی موجود در غذا را در مقایسه با سایر محصولات تامین و در اختیار بدن آدمی می گذارد.”
پوملو
پوملو یا دارابی بزرگترین میوه خانواده مرکبات است که قطرآن حدودا ۲۵ سانتی متر و وزن آن گاه به بیش از۲ کیلوگرم میرسد. خاستگاه این میوه منطقه جنوب و جنوب شرق آسیاست و بهترین زمان برای خرید آن بین ماه های نوامبر تا مارچ می باشد. این میوه را معمولا در بستههای توری می پیچند و در بازارهای میوه محلی از دکه ها آویزان میکنند. پوست بسیار ضخیم پوملو به رنگ سبز روشن یا زرد است و گوشت آبدار آن بسته به نوع میوه سفید رنگ یا صورتی روشن است. این میوه شباهت ظاهری زیادی به میوه گریپ فروت دارد. طعم آن معمولا شیرین بوده وتلخی گریپ فروت را ندارد.
برای انتخاب یک پوملوی رسیده باید دقت کرد که پوست آن سفت و وزنش( به نسبت جثه آن) سنگین باشد. این میوه را پس از خرید میتوان تا دو هفته درون یخچال نگهداری کرد. پوملو معمولا بصورت تازه مصرف شده یا آبگیری میشود. از گوشت میوه میتوان در تهیه مربا، مارمالاد یا سالاد و از پوست آن جهت طعم دهی به سوپ و دسر استفاده کرد. در چین از پوست پوملو نوعی آبنبات درست می کنند. این میوه سرشار از املاح معدنی، ویتامینها و فیبراست. برخی از خواص این میوه فوق العاده عبارتند از :
پوملو منبع غنی از ویتامین C است. املاح و ویتامین های موجود در پوملو سبب تقویت سیستم ایمنی بدن میشود و در پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی نقشی اساسی دارد. این میوه میتواند ۳۷ درصد نیاز روزانه بدن به پتاسیم را تامین کند. پتاسیم نقش موثری در تقویت استخوان ها و جلوگیری از پوکی استخوان ایفا می کند. این میوه با کمک به بهبود سیستم گردش خون موجب شادابی پوست و مو شده و از روند پیری زودرس پوست جلوگیری می کند. پوملو یکی از بهترین میوه ها در رژیم های لاغری محسوب میشود. آنزیم های موجود در پوملو سبب آب شدن چربی ها شده وفیبر بالای آن با کنترل اشتها ( سبب ایجاد حس سیری شده) به کاهش وزن کمک میکند. و در نهایت، این میوه با کمک به جذب آهن، سبب پیشگیری از کم خونی (Anemia) میشود.
رامبوتان
یکی از میوههای جنوب شرقی آسیا و بومی مالزی و اندونزی و تایلند است. در زبان مالیایی به معنی میوه مودار است که بر گرفته از شکل ظاهری آن است. رامبوتان میوه ای گرمسیری است که با نام علمی سرخالوی مژکی (nephelium lappaceum) شناخته شده است.
طول میوه رامبوتان در حدود ۲ تا ۳ اینچ بوده و بیضی شکل است ولی در برخی مواقع می تواند کره ای یا در صورت عدم توسعه هسته کشیده تر باشد. میوه رسیده به رنگ قرمز روشن بوده و در برخی موارد زرد رنگ با سایه های نارنجی می باشد. از زمان گل دادن تا رسیده شدن میوه بیش از ۹۰ روز طول می کشد و میوه های سبز رنگ کم کم زرد و سپس قرمز می شوند. معمولا قرمزها خوش عطرتر هستند. رامبوتان به شکل خوشه ای روی درخت خود می روید و در دو رنگ زرد و قرمز موجود است.رامبوتان زرد طعمی ترش و شیرین و رامبوتان قرمز مزه شیرین دارد.
هر عدد رامبوتان حدود ۵۹ الی ۶۰ کالری دارد. رامبوتان حاوی فسفر، آهن، چربی، پروتئین، ویتامین سی، کربوهیدرات و غیره است و پوست آن حاوی تانن و ساپونین می باشد. این میوه دارای مقدار زیادی کلسیم، منیزیم و پتاسیم است. از این میوه در درمان برخی بیماریها مانند کم خونی فقر آهن نیز استفاده می کنند. همچنین از میوه تازه آن در درمان انگلهای رودهای استفاده می شود.
علاوه بر آنتی اکسیدان ها به دست آمده در بتا کاروتن و ویتامین سی، پالپ rambutan ، دانه و پوست آن حاوی آنتی اکسیدان هایی به نام فلاونوئید است که برای کاهش کلسترول مفید بوده و دارای ویژگی های ضد سرطانی، ضد التهابی می باشند. یکی از ترکیبات آلی دیگر موجود در پوست، اسید گالیک است، که با خواص آنتی اکسیدانی ضد سرطان می باشد.
برای رفع اسهال و اسهال خونی مناسب می باشد.
سالاک یا میوه مار
سالاک (Salak) میوهای استوایی با ظاهری عجیب و غریب است که پوست فلس مانند و قهوهای رنگ آن شبیه پوست مار است و به همین دلیل مردم محلی آنرا میوه مار یا میوه پوست مار نیز می نامند. درخت سالاک گونه ای از درخت نخل ( ازخانواده Arecaceae) است که بومی جاوه و سوماترا است و در مناطق دیگری همچون تیمور، مالزی، تایلند و سنگاپور نیز کشت و کار میشود.
میوه مار شکل و اندازه ای شبیه به یک انجیر بزرگ و رسیده دارد و پوست سفت و خشک آن نازک و فلس مانند است. برای پوست کردن سالاک باید نوک آنرا فشار دهید و پوست آنرا تکه تکه جدا کنید. گوشت میوه کرم رنگ با دانه های بزرگ سیاه است و بافت آن شبیه سیب ترد و کمی آبدار می باشد. طعم میوه نارس ترش است اما رسیده آن طعمی شیرین و کمی اسیدی شبیه آناناس دارد.
در اندونزی بیش از سی نوع میوه سالاک کشت می شود که اکثر آنها مزه ای گس و شیرین دارند . مشهورترین آنها Salak Pondoh ازاستان یوگیا کارتا (Yogyakarta) در جزیره جاوا و Salak Bali از جزیره بالی است که هر دو نوع به دلیل عطر و طعم فوق العاده شان در بین مردم محلی و توریست ها بسیار محبوبند. این میوه معمولا تازه مصرف می شود و می توان از آن ترشی نیز درست کرد. در بازارهای محلی تایلند این میوه را پوست کنده می فروشند و برای خوردن ابتدا آنرا در مخلوطی از شکر و نمک می زنند. جالب است بدانید محلی ها معتقدند مصرف بیش از حد این میوه سبب ایجاد یبوست می شود در نتیجه در خوردن آن باید اندازه نگه داشت.
سالاک به دلیل داشتن پتاسیم و پکتین بالا میوه تقویت حافظه نامیده می شود. همچنین میزان بتا کاروتن این میوه بیشتر از هویج بوده و در نتیجه برای سلامت چشم و تقویت بینایی نقش بسزایی دارد. سالاک دارای کلسیم, فلاونوئید و املاح معدنی مختلفی است که به تقویت دستگاه گوارش کمک می کند و در بهبود بیماریهایی چون اسهال موثر است. این میوه همچنین سرشار از آنتی اکسیدان و ویتامین C می باشد که سبب جوانی و شادابی پوست و مو میگردد.
چمپداک
این میوه استوایی از خانواده توت هاست و عمدتا دراندونزی، تایلند، گینه نو و مالزی یافت میشود. میوه چمپداک استوانه ای شکل است و طول آن گاهی به ۳۵ سانتی متر می رسد. پوست نازک و چرم مانند این میوه سبز رنگ است که در زمان رسیدن به زرد مایل به قهوه ای تغییر می یابد. چمپداک دانه هایی بزرگ و قهوه ای رنگی دارد که گوشتی نرم و زرد رنگ آنها را در برگرفته است و شباهت زیادی به میوه جک فروت (Jackfruit) دارد. این میوه طعمی شیرین اما بویی بسیار تند و ناخوشایند شبیه میوه دوریان (Durian) دارد.
محلی ها از گوشت این میوه درپخت انواع شیرینی و دسر مانند کیک و مربا استفاده می کنند. چمپداک سرخ شده یکی از اسنک هایی که در بازارهای محلی بفروش می رسد و از شیرینی های مورد علاقه افراد بومی بشمار میرود. جالب است بدانید دانه های این میوه خوردنی است و طعمی شبیه شاه بلوط دارد. برای آماده کردن این دانه ها ابتدا آنها را برشته میکنند و پس از پوست کندن با نمک می خورند. چمپداک میوه ای بسیار مغذی حاوی ویتامین های A و C و دارای فیبر بالاست. پوست این میوه همچنین دارای موادی است که در درمان تومورها و مالاریا استفاده می شود.
مالزی همه روزه پذیرای توریست های بسیاری از کشورهای مختلف جهان است و یکی از اولین چیزهایی که توریست ها به دنبال آن هستند غذاها و میوه های منحصر به فرد این کشور و دیگر کشورهای استوایی است. در این مطلب پنج میوه استوایی منحصر به فرد که می توانید از خوردن آنها در مالزی لذت ببرید را معرفی می کنیم:
دوریان
دوریان یا سلطان میوه ها به دلیل بوی بدش شهرت جهانی دارد اما آنهایی که با بوی این میوه کنار می آیند دیگر نمی توانند دست از خوردن آن بردارند. بسیاری از مردم مالزی برای خوردن این میوه محبوب خود کیلومترها سفر می کنند تا بهترین نوع آن را پیدا کنند.
دوریان که میوه بومی برونئی، اندونزی و مالزی است حدود ۶۰۰ سال پیش برای غربی ها شناخته شد. طبیعت شناس بریتانیایی، آلفرد راسل والاس، در قرن ۱۹ میوه دوریان را این گونه توصیف کرده است: “میوه دوریان همانند کاستر غنی شده معطر به روغن بادام است”. میوه دوریان در مراحل مختلف تا رسیده شدن کامل َآن قابل مصرف بوده و در بسیاری از خوراکی های شیرین و خوش طعم جنوب شرق آسیا به عنوان طعم دهنده مورد استفاده قرار می گیرد. دانه های دوریان نیز در صورت پخته شدن قابل خوردن می باشند.
میوه دوریان در بسیاری از شیرینی جات از قبیل آب نبات سنتی مالایی، بستنی، میلک شیک، مون کیک و کاپوچینو به عنوان طعم دهنده مورد استفاده قرار می گیرد و پولوت دوریان نوعی غذاست که در آن برنج گلوتن دار را با بخار شیر نارگیل پخته و به همراه میوه رسیده دوریان صرف می کنند.
دانه های خام دوریان به علت داشتن اسیدهای چرب سمی بوده و مصرفشان بسیار خطرناک است. گاهی اوقات برگ ها و جوانه های جوان درخت دوریان را به عنوان سبزیجات مصرف می کنند. از خاکستر پوسته دوریان نیز می توان به عنوان پودر کیک استفاده کرد.
میوه دوریان حاوی مقادیر زیادی شکر، ویتامین ث، پتاسیم و اسید آمین تریپتوفان بوده و منبع کربوهیدرات، پروتئین و چربی می باشد. برخی حامیان غذاهای خام ، دوریان را منبع فوق العاده ای از چربی های خام می دانند. در حالیکه سایرین این میوه را در زمره غذاهای پرچرب طبقه بندی کرده و به حداقل رساندن مصرف آن را توصیه می کنند.
در سال ۱۹۲۰ میلادی، شرکت تولید کننده میوه دوریان در شهر نیویورک محصولی به نام “دور- ایندیا” (Dur-India) را تولید و روانه بازار کرد. این محصول یک نوع ماده خوراکی مکمل بود. قیمت یک جین بطری این محصول در بازار ۹ دلار آمریکا بود و هر بطری ۶۳ قرص بود. هر قرص حاوی عصاره دوریان و گیاهی از تیره آلیوم (Allium) و ویتامین ث بود. شرکت مزبور دلیل اعلام این محصول به عنوان یک نوع مکمل غذایی را این گونه توصیف کرده است: “این محصول سالم ترین منبع انرژی موجود در غذا را در مقایسه با سایر محصولات تامین و در اختیار بدن آدمی می گذارد.”
پوملو
پوملو یا دارابی بزرگترین میوه خانواده مرکبات است که قطرآن حدودا ۲۵ سانتی متر و وزن آن گاه به بیش از۲ کیلوگرم میرسد. خاستگاه این میوه منطقه جنوب و جنوب شرق آسیاست و بهترین زمان برای خرید آن بین ماه های نوامبر تا مارچ می باشد. این میوه را معمولا در بستههای توری می پیچند و در بازارهای میوه محلی از دکه ها آویزان میکنند. پوست بسیار ضخیم پوملو به رنگ سبز روشن یا زرد است و گوشت آبدار آن بسته به نوع میوه سفید رنگ یا صورتی روشن است. این میوه شباهت ظاهری زیادی به میوه گریپ فروت دارد. طعم آن معمولا شیرین بوده وتلخی گریپ فروت را ندارد.
برای انتخاب یک پوملوی رسیده باید دقت کرد که پوست آن سفت و وزنش( به نسبت جثه آن) سنگین باشد. این میوه را پس از خرید میتوان تا دو هفته درون یخچال نگهداری کرد. پوملو معمولا بصورت تازه مصرف شده یا آبگیری میشود. از گوشت میوه میتوان در تهیه مربا، مارمالاد یا سالاد و از پوست آن جهت طعم دهی به سوپ و دسر استفاده کرد. در چین از پوست پوملو نوعی آبنبات درست می کنند. این میوه سرشار از املاح معدنی، ویتامینها و فیبراست. برخی از خواص این میوه فوق العاده عبارتند از :
پوملو منبع غنی از ویتامین C است. املاح و ویتامین های موجود در پوملو سبب تقویت سیستم ایمنی بدن میشود و در پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی نقشی اساسی دارد. این میوه میتواند ۳۷ درصد نیاز روزانه بدن به پتاسیم را تامین کند. پتاسیم نقش موثری در تقویت استخوان ها و جلوگیری از پوکی استخوان ایفا می کند. این میوه با کمک به بهبود سیستم گردش خون موجب شادابی پوست و مو شده و از روند پیری زودرس پوست جلوگیری می کند. پوملو یکی از بهترین میوه ها در رژیم های لاغری محسوب میشود. آنزیم های موجود در پوملو سبب آب شدن چربی ها شده وفیبر بالای آن با کنترل اشتها ( سبب ایجاد حس سیری شده) به کاهش وزن کمک میکند. و در نهایت، این میوه با کمک به جذب آهن، سبب پیشگیری از کم خونی (Anemia) میشود.
رامبوتان
یکی از میوههای جنوب شرقی آسیا و بومی مالزی و اندونزی و تایلند است. در زبان مالیایی به معنی میوه مودار است که بر گرفته از شکل ظاهری آن است. رامبوتان میوه ای گرمسیری است که با نام علمی سرخالوی مژکی (nephelium lappaceum) شناخته شده است.
طول میوه رامبوتان در حدود ۲ تا ۳ اینچ بوده و بیضی شکل است ولی در برخی مواقع می تواند کره ای یا در صورت عدم توسعه هسته کشیده تر باشد. میوه رسیده به رنگ قرمز روشن بوده و در برخی موارد زرد رنگ با سایه های نارنجی می باشد. از زمان گل دادن تا رسیده شدن میوه بیش از ۹۰ روز طول می کشد و میوه های سبز رنگ کم کم زرد و سپس قرمز می شوند. معمولا قرمزها خوش عطرتر هستند. رامبوتان به شکل خوشه ای روی درخت خود می روید و در دو رنگ زرد و قرمز موجود است.رامبوتان زرد طعمی ترش و شیرین و رامبوتان قرمز مزه شیرین دارد.
هر عدد رامبوتان حدود ۵۹ الی ۶۰ کالری دارد. رامبوتان حاوی فسفر، آهن، چربی، پروتئین، ویتامین سی، کربوهیدرات و غیره است و پوست آن حاوی تانن و ساپونین می باشد. این میوه دارای مقدار زیادی کلسیم، منیزیم و پتاسیم است. از این میوه در درمان برخی بیماریها مانند کم خونی فقر آهن نیز استفاده می کنند. همچنین از میوه تازه آن در درمان انگلهای رودهای استفاده می شود.
علاوه بر آنتی اکسیدان ها به دست آمده در بتا کاروتن و ویتامین سی، پالپ rambutan ، دانه و پوست آن حاوی آنتی اکسیدان هایی به نام فلاونوئید است که برای کاهش کلسترول مفید بوده و دارای ویژگی های ضد سرطانی، ضد التهابی می باشند. یکی از ترکیبات آلی دیگر موجود در پوست، اسید گالیک است، که با خواص آنتی اکسیدانی ضد سرطان می باشد.
برای رفع اسهال و اسهال خونی مناسب می باشد.
سالاک یا میوه مار
سالاک (Salak) میوهای استوایی با ظاهری عجیب و غریب است که پوست فلس مانند و قهوهای رنگ آن شبیه پوست مار است و به همین دلیل مردم محلی آنرا میوه مار یا میوه پوست مار نیز می نامند. درخت سالاک گونه ای از درخت نخل ( ازخانواده Arecaceae) است که بومی جاوه و سوماترا است و در مناطق دیگری همچون تیمور، مالزی، تایلند و سنگاپور نیز کشت و کار میشود.
میوه مار شکل و اندازه ای شبیه به یک انجیر بزرگ و رسیده دارد و پوست سفت و خشک آن نازک و فلس مانند است. برای پوست کردن سالاک باید نوک آنرا فشار دهید و پوست آنرا تکه تکه جدا کنید. گوشت میوه کرم رنگ با دانه های بزرگ سیاه است و بافت آن شبیه سیب ترد و کمی آبدار می باشد. طعم میوه نارس ترش است اما رسیده آن طعمی شیرین و کمی اسیدی شبیه آناناس دارد.
در اندونزی بیش از سی نوع میوه سالاک کشت می شود که اکثر آنها مزه ای گس و شیرین دارند . مشهورترین آنها Salak Pondoh ازاستان یوگیا کارتا (Yogyakarta) در جزیره جاوا و Salak Bali از جزیره بالی است که هر دو نوع به دلیل عطر و طعم فوق العاده شان در بین مردم محلی و توریست ها بسیار محبوبند. این میوه معمولا تازه مصرف می شود و می توان از آن ترشی نیز درست کرد. در بازارهای محلی تایلند این میوه را پوست کنده می فروشند و برای خوردن ابتدا آنرا در مخلوطی از شکر و نمک می زنند. جالب است بدانید محلی ها معتقدند مصرف بیش از حد این میوه سبب ایجاد یبوست می شود در نتیجه در خوردن آن باید اندازه نگه داشت.
سالاک به دلیل داشتن پتاسیم و پکتین بالا میوه تقویت حافظه نامیده می شود. همچنین میزان بتا کاروتن این میوه بیشتر از هویج بوده و در نتیجه برای سلامت چشم و تقویت بینایی نقش بسزایی دارد. سالاک دارای کلسیم, فلاونوئید و املاح معدنی مختلفی است که به تقویت دستگاه گوارش کمک می کند و در بهبود بیماریهایی چون اسهال موثر است. این میوه همچنین سرشار از آنتی اکسیدان و ویتامین C می باشد که سبب جوانی و شادابی پوست و مو میگردد.
چمپداک
این میوه استوایی از خانواده توت هاست و عمدتا دراندونزی، تایلند، گینه نو و مالزی یافت میشود. میوه چمپداک استوانه ای شکل است و طول آن گاهی به ۳۵ سانتی متر می رسد. پوست نازک و چرم مانند این میوه سبز رنگ است که در زمان رسیدن به زرد مایل به قهوه ای تغییر می یابد. چمپداک دانه هایی بزرگ و قهوه ای رنگی دارد که گوشتی نرم و زرد رنگ آنها را در برگرفته است و شباهت زیادی به میوه جک فروت (Jackfruit) دارد. این میوه طعمی شیرین اما بویی بسیار تند و ناخوشایند شبیه میوه دوریان (Durian) دارد.
محلی ها از گوشت این میوه درپخت انواع شیرینی و دسر مانند کیک و مربا استفاده می کنند. چمپداک سرخ شده یکی از اسنک هایی که در بازارهای محلی بفروش می رسد و از شیرینی های مورد علاقه افراد بومی بشمار میرود. جالب است بدانید دانه های این میوه خوردنی است و طعمی شبیه شاه بلوط دارد. برای آماده کردن این دانه ها ابتدا آنها را برشته میکنند و پس از پوست کندن با نمک می خورند. چمپداک میوه ای بسیار مغذی حاوی ویتامین های A و C و دارای فیبر بالاست. پوست این میوه همچنین دارای موادی است که در درمان تومورها و مالاریا استفاده می شود.