توریست مالزی
۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
توریست مالزی – دانشمندان میگویند یک اورانگوتان سوماترایی در اندونزی که گونه او زخم بزرگی برداشته بود از یک خمیر تهیه شده از یک گیاه برای درمان خود استفاده کرده است.
به گزارش بی بی سی، این اولین بار در حیات وحش است که دیده میشود یک موجود برای معالجه جراحت از گیاهان دارویی استفاده میکند. محققان راکوس را هنگام مالیدن این ماده به صورت دیدند، و بعد از یک ماه متوجه شدند که زخم کاملا ترمیم شده است. دانشمندان میگویند که این رفتار ممکن است از یک جد مشترک انسان و گونههای نزدیک به آن شامل شامپانزه، گوریل و اورانگوتان نشات گرفته باشد.
دکتر ایزابلا لامر، از موسسه ماکس پلانک آلمان و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: «اینها نزدیکترین بستگان ما هستند و این حادثه بار دیگر موید شباهتهایی است که به هم داریم. در واقع شباهتهای ما بیش از تفاوتهای ماست.» در ژوئن ۲۰۲۲ یک تیم از محققان در پارک ملی گونونگ لوسر در اندونزی، راکوس را با زخم بزرگی روی گونهاش مشاهده کردند. تصور میشود که این زخم ناشی از نبرد با یک اورانگوتان نر دیگر بوده باشد.
آنها بعد راکوس را درحال جویدن ساقه و برگهای گیاهی به نام «آکار کونینگ» مشاهده کردند که دارای خواص ضدتورمی و ضدباکتریایی است، که مردم محل هم از آن برای معالجه مالاریا و دیابت استفاده میکنند. او برای هفت دقیقه مکررا این ماده را به گونه خود مالید تا اینکه کاملا زخم را با آن پر کرد. او همچنین برای ۳۰ دقیقه مشغول خوردن این گیاه بود. به نظر میرسد که که خمیر و برگها موثر بوده باشند. محققان شاهد بودند که عفونت بعد از پنج روز خوب شد و زخم بسته شد.
دانشمندان نتیجهگیری کردند که راکوس میدانست این گیاه خواص دارویی دارد، چون اورانگوتانها به ندرت این گیاه ویژه را مصرف میکنند و همین طور به دلیل مدت طولانی استفاده از آن. دکتر لامر توضیح داد: «او مکررا خمیر را به صورت مالید، و بعد هم گیاه را مستقیما به صورت خود مالید. برای کل این فرآیند وقت قابل توجهی صرف کرد. برای همین فکر میکنیم که آگاهانه چنین کرد.»
به گفته محققان راکوس همچنین خیلی بیش از معمول استراحت کرد، برای بیش از نصف روز، که نشان میدهد سعی داشت بعد از جراحت بهبود پیدا کند. دانشمندان از قبل میدانستند که میمونهای درشتاندام از دارو برای درمان خود استفاده میکنند. بیولوژیست جیل گودال در دهه ۱۹۶۰ شاهد وجود برگ کامل در مدفوع شامپانزه بود، و سایرین گزارش کردند که این حیوانات برگهای دارای خواص پزشکی را قورت میدهند. اما آنها هرگز ندیده بودند که یک حیوان در حیات وحش گیاه را به زخم خود بمالد.
به گزارش بی بی سی، این اولین بار در حیات وحش است که دیده میشود یک موجود برای معالجه جراحت از گیاهان دارویی استفاده میکند. محققان راکوس را هنگام مالیدن این ماده به صورت دیدند، و بعد از یک ماه متوجه شدند که زخم کاملا ترمیم شده است. دانشمندان میگویند که این رفتار ممکن است از یک جد مشترک انسان و گونههای نزدیک به آن شامل شامپانزه، گوریل و اورانگوتان نشات گرفته باشد.
دکتر ایزابلا لامر، از موسسه ماکس پلانک آلمان و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: «اینها نزدیکترین بستگان ما هستند و این حادثه بار دیگر موید شباهتهایی است که به هم داریم. در واقع شباهتهای ما بیش از تفاوتهای ماست.» در ژوئن ۲۰۲۲ یک تیم از محققان در پارک ملی گونونگ لوسر در اندونزی، راکوس را با زخم بزرگی روی گونهاش مشاهده کردند. تصور میشود که این زخم ناشی از نبرد با یک اورانگوتان نر دیگر بوده باشد.
آنها بعد راکوس را درحال جویدن ساقه و برگهای گیاهی به نام «آکار کونینگ» مشاهده کردند که دارای خواص ضدتورمی و ضدباکتریایی است، که مردم محل هم از آن برای معالجه مالاریا و دیابت استفاده میکنند. او برای هفت دقیقه مکررا این ماده را به گونه خود مالید تا اینکه کاملا زخم را با آن پر کرد. او همچنین برای ۳۰ دقیقه مشغول خوردن این گیاه بود. به نظر میرسد که که خمیر و برگها موثر بوده باشند. محققان شاهد بودند که عفونت بعد از پنج روز خوب شد و زخم بسته شد.
دانشمندان نتیجهگیری کردند که راکوس میدانست این گیاه خواص دارویی دارد، چون اورانگوتانها به ندرت این گیاه ویژه را مصرف میکنند و همین طور به دلیل مدت طولانی استفاده از آن. دکتر لامر توضیح داد: «او مکررا خمیر را به صورت مالید، و بعد هم گیاه را مستقیما به صورت خود مالید. برای کل این فرآیند وقت قابل توجهی صرف کرد. برای همین فکر میکنیم که آگاهانه چنین کرد.»
به گفته محققان راکوس همچنین خیلی بیش از معمول استراحت کرد، برای بیش از نصف روز، که نشان میدهد سعی داشت بعد از جراحت بهبود پیدا کند. دانشمندان از قبل میدانستند که میمونهای درشتاندام از دارو برای درمان خود استفاده میکنند. بیولوژیست جیل گودال در دهه ۱۹۶۰ شاهد وجود برگ کامل در مدفوع شامپانزه بود، و سایرین گزارش کردند که این حیوانات برگهای دارای خواص پزشکی را قورت میدهند. اما آنها هرگز ندیده بودند که یک حیوان در حیات وحش گیاه را به زخم خود بمالد.