توریست مالزی
۲۸ مرداد ۱۳۹۸
سندرم غذا خوردن شبانه یا Night Eating Syndrome اختلالی است که با کاهش اشتها در طی روز به‌خصوص هنگام صبح و افزایش اشتها و دریافت کالری در هنگام عصر و شب خود را نشان میدهد.
افراد مبتلا به این سندرم حداقل دو بار در هفته، نیمه شب از خواب بیدار میشوند و میل غیر قابل کنترلی برای خوردن غذا دارند. این افراد کم نیستند چون ثابت شده که حدود یک نفر از هر ۱۰۰ نفر دچار سندرم غذا خوردن شبانه است.
تمایل شدید به غذا خوردن بین وعده شام و زمان خوابیدن باعث بروز مشکلات جدی خواب در این افراد می‌شود. افراد مبتلا به این سندرم حداقل ۴ یا ۵ شب در هفته، بی‌خوابی را تجربه می‌کنند. سطح هورمون لپتین (هورمون مرتبط با تنظیم اشتها) و هورمون ملاتونین (هورمون تنظیم‌کننده چرخه خواب و بیداری) در این افراد کمتر از حد طبیعی است.
به گفته روانشناسان، علاوه بر اختلالات خواب، چاقی و اضافه وزن، این افراد از مشکلات مربوط به افسردگی و اضطراب و سوء مصرف مواد نیز رنج می‌برند. علائم افسردگی و اضطراب، در ساعات عصر وخیم‌تر می‌شود. سندرم غذا خوردن شبانه با سایر اختلالات خوردن تفاوت دارد زیرا پرخوری در افراد مبتلا، از زمان عصر به بعد بروز می‌کند.
برای تشخیص سندرم غذا خوردن شبانه، پزشک شما پرسشنامه‌ای در رابطه با وضعیت خواب و عادات غذایی شما، در اختیارتان قرار میدهد. همچنین ممکن است تست خواب تحت عنوان polysomnography برای اندازه‌گیری امواج مغزی، میزان اکسیژن خون، ضربان قلب و تنفس از شما گرفته شود.
هرچند علت دقیق ابتلا به سندرم غذا خوردن شبانه هنوز در دست بررسی است اما تکنیک‌ها و درمان‌های شناختی – رفتاری و تغذیه‌ای برای کاهش علائم آن پیشنهاد شده است.
به مبتلایان توصیه می‌شود با متخصص تغذیه خود مدام در تماس باشند.
آن‌ها باید روزانه حداقل ۳۰ دقیقه ورزش هوازی انجام دهند. انجام یوگا و مدیتیشن برای کاهش علائم اضطراب و افسردگی و افزایش ترشح هورمون لپتین مفید به نظر می‌رسد.
خوردن یک لیوان شیر قبل از خواب به این افراد توصیه می‌شود. زیرا شیر حاوی اسید آمینه‌ای به نام تریپتوفان است و به بهبود خواب کمک می‌کند.
کاهش مصرف الکل و کافئین در مبتلایان به سندرم پرخوری شبانه، ضروری است.
افراد مبتلا به این سندرم حداقل دو بار در هفته، نیمه شب از خواب بیدار میشوند و میل غیر قابل کنترلی برای خوردن غذا دارند. این افراد کم نیستند چون ثابت شده که حدود یک نفر از هر ۱۰۰ نفر دچار سندرم غذا خوردن شبانه است.
تمایل شدید به غذا خوردن بین وعده شام و زمان خوابیدن باعث بروز مشکلات جدی خواب در این افراد می‌شود. افراد مبتلا به این سندرم حداقل ۴ یا ۵ شب در هفته، بی‌خوابی را تجربه می‌کنند. سطح هورمون لپتین (هورمون مرتبط با تنظیم اشتها) و هورمون ملاتونین (هورمون تنظیم‌کننده چرخه خواب و بیداری) در این افراد کمتر از حد طبیعی است.
به گفته روانشناسان، علاوه بر اختلالات خواب، چاقی و اضافه وزن، این افراد از مشکلات مربوط به افسردگی و اضطراب و سوء مصرف مواد نیز رنج می‌برند. علائم افسردگی و اضطراب، در ساعات عصر وخیم‌تر می‌شود. سندرم غذا خوردن شبانه با سایر اختلالات خوردن تفاوت دارد زیرا پرخوری در افراد مبتلا، از زمان عصر به بعد بروز می‌کند.
برای تشخیص سندرم غذا خوردن شبانه، پزشک شما پرسشنامه‌ای در رابطه با وضعیت خواب و عادات غذایی شما، در اختیارتان قرار میدهد. همچنین ممکن است تست خواب تحت عنوان polysomnography برای اندازه‌گیری امواج مغزی، میزان اکسیژن خون، ضربان قلب و تنفس از شما گرفته شود.
هرچند علت دقیق ابتلا به سندرم غذا خوردن شبانه هنوز در دست بررسی است اما تکنیک‌ها و درمان‌های شناختی – رفتاری و تغذیه‌ای برای کاهش علائم آن پیشنهاد شده است.
به مبتلایان توصیه می‌شود با متخصص تغذیه خود مدام در تماس باشند.
آن‌ها باید روزانه حداقل ۳۰ دقیقه ورزش هوازی انجام دهند. انجام یوگا و مدیتیشن برای کاهش علائم اضطراب و افسردگی و افزایش ترشح هورمون لپتین مفید به نظر می‌رسد.
خوردن یک لیوان شیر قبل از خواب به این افراد توصیه می‌شود. زیرا شیر حاوی اسید آمینه‌ای به نام تریپتوفان است و به بهبود خواب کمک می‌کند.
کاهش مصرف الکل و کافئین در مبتلایان به سندرم پرخوری شبانه، ضروری است.
