لباس سنتی مالزی، بافته‌ای حیرت‌انگیز از سنن آسیایی

توریست مالزی – از پوشاندن سر با پر و پوشش‌هایی از پوست درخت گرفته تا پارچه‌های باستانی زربافت سلطنتی سانکت، دامنه لباس‌های سنتی و پارچه‌های مالزی بسیار حیرت انگیز و متنوع است.
در روزگار قدیم، قبایل بدوی لباس‌های سنتی از جنس پوست درخت می‌پوشیدند و مهره به گردن می‌انداختند. با پیشرفت سلسله‌های پادشاهی‌ باستانی، پارچه‌های ظریف دستباف و باتیک‌های پیچیده مالایی توسط خاندان سلطنتی مالایی مورد استفاده قرار می‌گرفت. با شکوفایی تجارت خارجی، لباس‌ها و پارچه‌هایی نظیر ابریشم چینی، پولیکات یا پارچه‌های پیچازی هندی و جبه عربی با آستین‌های گشاد متداول شد.
امروزه، لباس‌های سنتی نظیر باجو کبایا مالایی، ساری هندی و چئونگسام چینی هنوز هم پوشیده می‌شوند.

مالایی
تا پیش از قرن بیستم، زنان مالایی در جامعه کمبان می‌پوشیدند که تنها سارونگ‌هایی بود که در بالای سینه بسته می‌شد. با پذیرفته شدن بیشتر اسلام، آنها شروع کردن به پوشیدن باجو کورونگ‌هایی که نرم و ظریف بود. باجو کورونگ یک بلوز گشاد تا زانو است که معمولاً بر روی یک دامن بلند دارای پلیسه‌هایی در هر طرف، پوشیده می‌شود. آن را همچنین می‌توان با پارچه‌های سنتی نظیر سانکت و باتیک پوشید. این لباس‌های سنتی معمولاً با پوشیدن سلندانگ یا شاول یا تودونگ یا روسری تکمیل می‌شود.
لباس سنتی مردان مالایی باجو ملایو است. باجو ملایو لباس کوتاه گشادی است که بر روی شلوار پوشیده می‌شود. معمولاً با این لباس یک سامپین – یعنی یک سارونگ کوتاه پیچیده شده دور باسن – نیز پوشیده می‌شود.



چینی
چئونگسام یا “لباس بلند” سنتی که راحت و ظریف است در حال حاضر نیز در نزد زنان متداول است. این لباس معمولاً یقه‌ای بلند، دکمه یا فراگ در نزدیکی شانه، یک گیره راحت در قسمت کمر و شکاف‌هایی در هر یک از طرفین دارد. آن را معمولاً از ابریشم براق، ساتن یا سایر پارچه‌های نفیس تهیه می‌کنند.



هندی
ساری یک پوشاک سنتی هندی مشهور در سطح جهان است. طول لباس معمولاً ۵-۶ یارد است، و ساری همراه با زیرپوش زنانه با رنگ مشابه و کولی یا بلوز با رنگ متناسب یا متضاد پوشیده می‌شود. ساری عموماً مثل در اطراف بدن پیچیده می‌شود به طوری که پالائو – یعنی انتهای سوزن دوزی شده یا چاپ شده آن روی شانه چپ می‌افتد. لباس زیر زیانه تنها بالا یا پایین ناف پوشیده شده و به عنوان پوشاک نگهدارنده ساری عمل می‌کند. ساری که از پارچه‌ها، نقش‌ها و طرح‌های گوناگونی تهیه می‌شود، واقعاً نفیس است.
لباسی که در بین زنان شمال هند رایج است، سالوار کامیز یا لباس پنجابی است؛ که یک لباس بلند است که به همراه شاول مربوطه بر روی شلوار پوشیده می‌شود.
کورتا لباس سنتی مردان در مراسم رسمی است. این لباس، پیراهنی بلند است که تا زانو می‌رسد و عموماً از پنبه یا پارچه کتانی تهیه می‌شود.



بابا نیونا
مهاجران چینی که با مالایی‌ها ازدواج کردند؛ کبایای ظریفی می‌پوشند که می‌توان آن را لباس زنانه سنتی دانست.
این لباس به طور دستی و با مهارت زیاد با استفاده از پارچه براق تهیه می‌شود و سوزن‌دوزی‌های پیچیده آن معادل با بهترین قلاب‌بافی‌های ونیزی است. برجسته‌کاری یک تکنیک ظریف سوزن‌کاری است موسوم به تبوک لوبانگ – که لفظاً به معنای سوراخ پانچ است. این کار مستلزم دوختن خطوط کلی یک نقش مایه گیاهی بر روی پارچه و برش زدن بخش‌های داخلی است. اگر این کار به طور صحیح انجام شود، نتیجه نهایی یک قلاب بافی زیبا بر روی یقه، برگردان یقه، سردست، سجاف و دو بخش جلویی مثلثی می‌باشد. که بر روی باسن افتاده و موسوم است به لاپتیک.



پرتغالی – اروپایی آسیایی
لباس سنتی ملاکان پرتغالی – اروپایی آسیایی که از ساکنان پرتغالی قرن شانزدهم میلادی به آنها به میراث رسیده، نشان دهنده سنت آنها است. رنگ غالب این لباس‌ها سیاه و قرمز است، و مردان ژاکت و شلوار و کیسه کمری می‌پوشیدند حال آنکه زنان دامن‌های چین‌دار در جلو می‌پوشیدند.



ساراواک
بزرگ‌ترین ایالت مالزی یعنی ساراواک با تنوع قومی وسیع آن، انواع مختلفی لباس‌های قبیله‌ای دارد. پوشش‌های متداول اورنگ اولو یا قبایل بالای رودخانه که دارای طیف وسیعی از طرح‌ها و نقش مایه‌های بومی است، عبارتند از لباس‌های دست بافت، پوشش‌های پوست درخت، پر و مهره. ساراواک همچنین از حیث بافته‌های پوآ کومبو مربوط به قبیله ایبان، سانکت مربوط به مالایی‌های ساراواک، تزئینات مهره‌دار رنگی، جواهرات سنتی و تزئینات مربوط به سر مشهور است.



صباح
صباح نیز همانند ساراواک سرشار از گروه‌های قومی مختلف است. هر گروه لباس، پوشش سر و تزیینات شخصی معین دارای اشکال، نقش مایه‌ها و طرح‌های رنگی قبیله و ناحیه خود را دارند. اما گروه‌های فرهنگی مختلف که در مجاورت هم زندگی می‌کنند ممکن است مشابهت‌هایی در لباس سنتی خود داشته باشند. کلاه‌ها و سرپوش‌های قابل ذکر عبارتند از کلاه حصیری زنان کادازان دوسون، دستار بافته شده باجائو و پوشش سر مردان لوتود که تعداد چین‌های آن نشان دهنده تعداد همسران وی است.



اورنگ اصلی
قبیله اورنگ اصلی که از قدیم در دل جنگل‌های مالزی و در شبه جزیره مالزی زندگی می‌کردند لباس‌هایی از جنس مواد طبیعی نظیر پوست درخت، تراپ و دامن از جنس علف دارند. تزیینات آنها عبارتند از سربندهای ماهرانه بافته شده با نقش‌هایی فراوان که از برگ . ساقه تهیه می‌شود.



Melayu Pera



Melayu Negeri Sembilan (Minang



Cina





























 

منبع: وزارت توریسم مالزی