تایپوسام; شفاعت جویی و طلب رحمت الهی

توریست مالزی – اگر با جشن ها و فستیوال های هندی آشنایی داشته باشید حتما متوجه شده اید که آنها اکثرا ریشه در افسانه و اسطوره های قدیمی هند...
توریست مالزی – اگر با جشن ها و فستیوال های هندی آشنایی داشته باشید حتما متوجه شده اید که آنها اکثرا ریشه در افسانه و اسطوره های قدیمی هند دارند و بسیار پرزرق و برق, رنگارنگ و باشکوه برگزار می شوند. تایپوسام نیز از این قاعده مستثنی نیست.

این جشن بزرگ مذهبی توسط گروه هندوهای تامیل برگزار می شود و ریشه آن به منطقه ” تمیل نادو ” در جنوب هند بازمی گردد. امروزه این فستوال در سراسر جنوب هند, مالزی, سنگاپور و کشورهایی که درآنها اقوام تمیل ساکن هستند با شکوه و عظمت خاصی برگزار می شود.

تایپوسام از ترکیب دو کلمه thai نام یکی از ماه ها در تقویم هندی و Pusam نام یک ستاره تشکیل شده است چرا که در زمان برگزاری تایپوسام این ستاره خاص در بالاترین نقطه خود قرار دارد. در اسطوره ها چنین آمده است که در این روز “پارواتی” خدای عشق و از خودگذشتگی به لرد موروگان یک نیزه می دهد تا توسط آن بر نیروی شیطانی و اهریمنی Soorapadman پیروز شود.

یک تصور غلط در میان مردم اینست که تایپوسام روز تولد لرد موروگان است اما در حقیقت این مناسبت در ماه می و در فستیوال Vaikasi Visakam جشن گرفته می شود. درمیان تمامی جشن ها و فستیوال های هندی, تایپوسام از بسیار اهمیت بالایی برخوردار است. این جشن مذهبی به مناسبت بزرگداشت لرد موروگان برگزار می شود و زمانی برای طلب بخشایش, توبه و شکرگزاری هندوهای تمیل از درگاه خداوند است. تماشای مراسم برگزاری این جشن باعظمت بسیار جذاب, دیدنی و درعین حال تکان دهنده است!

در مالزی این رویداد مذهبی برای اولین بار درسال ۱۸۸۸ در محل باتو کیوز برگزار گردید و از آن زمان به یکی از مهمترین جشن های فرهنگی و قومی هندوها در این کشور تبدیل شده است که هر سال بیش از یک و نیم میلیون نفر از پیروان این دین و صدها هزار گردشگر داخلی و خارجی را برای تماشای این مراسم به کوالالامپور می کشاند.

مراسم تایپوسام طی سه روز برگزار می شود. شب قبل از شروع جشن، مریدان هندو در معبد سری ماهاماریامان جمع می شوند تا شاهد مراسم “حمام کردن” و شستشوی مجسمه لرد موروگان باشند. سپس مجسمه این لرد با گل های رنگارنگ و لباس های فاخر پوشانده می شود و بروی یک ارابه نقره ای قرار می گیرد که توسط دو گاو نر حمل می شود. حوالی نیمه شب این ارابه  ۷.۳ متری از معبد حرکت می کند در حالی که صدها نفر از مریدان و پیروان با حمل ” کاوادی ” بروی سر خود, آنرا را در مسیری ۸ ساعته به مقصد باتو کیوز همراهی می کنند. ارابه نقره ای حامل مجسمه لرد موروگان حوالی ظهر به باتو کیوز می رسد. این ارابه در مسیر حرکت خود از خیابان های HS Lee، خیابان سلطان، پودو، تون پراک، لبوه امپنگ، امپنگ، منشی عبدالله، دانگ وانگی، راجا لاوت، سری عمار، خیابان تون رازک ( مقابل مرکز آتش نشانی)، خیابان سلطان ازلان شاه، Kovil Hillir، پرهنتیان و خیابان باتو ۵ عبور خواهد کرد.

Kavadi به معنی “قربانی کردن و از خودگذشتگی در هر مرحله” است و ریشه در اساطیر هند دارد. در گذشته های بسیار دور، بسیاری از معابد هندو در بالای کوه های بلند ساخته می شد و رسیدن به آنها تنها زمانی ممکن بود که مریدان بتواند مراحل مختلفی از آزمون های سخت را با موفقیت پشت سر بگذارد. در مراسم تایپوسام نیز حمل بارسنگین کاوادی در طول این مسیر طولانی و طاقت فرسا و  بالا رفتن از ۲۷۲ پله تا رسیدن به معبد بالای باتو کیوز, آزمونی برای سنجیدن ایمان و استقامت فردی محسوب می شود.

به جز حمل کاوادی, عده ای از مریدان به انجام اعمال خود آزارانه و عجیبی دست می زنند که دیدن آن برای برخی از تماشاگران می تواند بسیار ناخوشایند و تکان دهنده باشد. این مریدان گونه ها و زبان خود را با اشیا تیز مانند سیخ های فلزی سوراخ می کنند, به بدن خود قلاب های بزرگ فرو می کنند و برای راه رفتن در کفش های خود سوزن های نوک تیز قرار می دهند. انجام این اعمال مشقت بار نشانه ای ازعمق بندگی, ایمان و عهد با پروردگاراست و پیروان با به جان خریدن این زجر و درد, خواهان رسیدن به بخشش و رحمت الهی هستند.
از ۴۸ ساعت قبل از شروع مراسم مریدان رژیم سخت گیاهی خود را آغاز می کنند و بی وقفه به خواندن دعا و ذکر می پرداند تا به حالت خلسه فرو روند و بتوانند درد جانفرسایی را که در انتظار آنان است تحمل نمایند. با این حال عده ای در میان راه طاقت نمی آورند و تیم پزشکی حاضر در مراسم به سرعت به مداوای آنها می پردازد. در پایان مراسم جراحت ها با خاکستر مقدس و آب لیمو شستشو داده می شوند تا از عفونت و ماندن رد زخم جلوگیری شود.

زنان در این مراسم بروی سر خود بادیه هایی از شیر به نام palkudam حمل می کنند که معمولا در پارچه هایی زعفرانی رنگ پیچیده شده اند و پس از اتمام مراسم برای شستشوی مجسمه لرد موروگان استفاده می شود. رنگ زرد و نارنجی در این مراسم نماد و سمبلی از تسلیم کامل به خداوند است. عده ای دیگر نیز روی شانه های خود کاوادی های سنگین چوبی یا فلزی حمل می کنند که بروی آنها ظرف هایی پر از میوه, آب یا گلهای رنگارنگ قرار دارد. پایه های این کاوادی معمولا با نقوش پر طاووس یا گل تزیین شده اند.

با رسیدن به معبد باتو کیوز هیاهویی برپا می شود. در میان ازدحام و شلوغی و صدای بلند کوبیدن طبل و موسیقی , عده ای از مریدان دیوانه وار به رقص و پابکوبی های می پردازند. در اینجا هندو ها دسته دسته از پله های کوه بالا می روند و در داخل غار کاوادی ها را زمین گذاشته و به دعا کردن, شکرگزاری و ادای احترام به درگاه خداوند می پردازند. عده ای نیز پس از پایان عبادت در آبهای مقدس رودخانه سونگی باتو که در آن نزدیکی قرار دارد استحمام می کنند.

در این فستیوال به توریست ها و مردم عادی نیز اجازه داده میشود تا همراه با پیروان دین هندو وارد غار باتو کیوز شوند و مراسم را از نزدیک مشاهده نمایند. در پایین نیز کوه دکه و چادر های فراوانی برپا می شود که غذا, تنقلات و انواع مجسمه ها و کالاهای دینی و مذهبی می فروشند.

در دین هندو هدف از برگزاری مراسم تایپوسام و اجرای آیین مذهبی خاص آن, شفاعت جویی و طلب رحمت الهی برای مبارزه با بدی ها و پلیدی هاست. پیروان و مریدان دین هندو که قصد انجام این مراسم را دارند باید سخت های جسمی و روانی بسیاری را به جان بخرند چرا که اعتقاد دارند رسیدن به درک الهی بدون تلاش, فداکاری و استقامت امکان پذیر نمی باشد.

در پایان مراسم مریدان با امید و روحی تازه به زندگی عادی خود باز می گردند تا درس هایی را که در این آیین مذهبی آموخته اند را سر لوحه زندگی خود قرار دهند. همزمان با شروع مراسم تایپوسام شرکت اتوبوس های سریع السیر کوالالامپور, چندین خط اتوبوس ویژه را برای حمل و نقل مردم و گردشگران به محل باتوکیوز در نظر می گیرد که در فواصل زمانی ۱۵ تا ۲۵ دقیقه ای بین مسیر های باتو کیوز به بازار مرکزی و Shell Batu Caves به ایستگاه ال آر تی گمبک تردد خواهند کرد.

امسال به دلیل بیماری کووید – ۱۹ این مراسم برگزار نخواهد شد و ارابه نقره ای با حضور ده نفر و بدون توقف و موزیک به باتوکیو حرکت خواهد کرد.

پاسخی ارسال کنید

*

*

5 + 16 =

آخرین اخبار

زیر آسمان کوالالامپور

^
error: Content is protected !!