توریست مالزی
۲۶ تیر ۱۴۰۲
توریست مالزی – مقاله ای از خانم سارا ریس روزنامه نگار و نویسنده انگلیسی در باب غذاهای منحصر به فرد اقوام مختلف در مالزی
به عنوان ملتی که غذا و غذاخوردن برایشان بسیار جدی است، مالزی حق دارد به غذاهای متفاوت و انحصاری اقوام مختلف اش بنازد. به عقیده من در کشوری با تنوع غذایی بسیار زیاد، غذاهای خاص مالزیایی سمبل جامعه چند فرهنگی است که کشور مالزی را تشکیل می دهد.
شاید برای کسانی از غرب می آیند این همه تعصب و حساسیتت در مورد غذا عجیب و غریب بوده و حس کنجکاوی شان را برانگیزد. در مالزی همه چی به غذا ختم می شود. از احوالپرسی روزانه که با «غذا خورده اید؟» آغاز می شود تا بروشورهای توریستی که همه منقش به عکس هایی از غذاهای محلی و رستوارن های خوش آب و رنگ مالزیایی است. همه این ها نشان می دهد که چرخ های این کشور را روغن غذاهای محلی و خاص می چرخاند و بی ارتباط نیست که مردم به آن ها افتخار می کنند. همه این موارد باعث می شود غذا در مالزی روشی برای شناخت و درک اقوام مختلف موجود در آن و آموزه های اصلی و وارداتی به این کشور باشد.
سه گروه اصلی و تشکیل دهنده مالزی کنونی یعنی مالایی ها، چینی ها و هندی ها هر کدام با دستور پخت و پز خود میراثی از غذاهای سنتی شان را در این کشور به ارمغان آورده اند که امروزه به راحتی در دسترس است. علاوه بر آن در گذر زمان تغییراتی د رنحوه آشپزی به وجود آمده و غذاهای جدیدی را به منوی غذاهای مالزی افزوده است به طوری که تنوع غذایی موجود در مالزی این اجازه را به تازه واردها می دهد که هر کدام به فراخور حالشان گروهی از آن ها را به عنوان منو روزانه انتخاب کنند.
غذاهای مالایی
مالایی ها جواهرات خوشمزه ایی برای میز شام شان دارند، خوراک های لذیذیی که ریشه در تاریخ شان دارد. غذاهای مالایی در واقع الهام گرفته از پخت و پز اندونزیایی است که به واسطه اقلیم چند فرهنگی این کشور دست خوش تغییرات شده و به یک ظرف غذای مطلوب و خوشمزه که سبب افتخار محلی هاست تبدیل شده اند.
اگر می خواهید غذایی را امتحان کنید، لطفا اجازه دهید که آن غذا ناسی لماک باشد، برنج پخته شده در شیر نارگیل، تخم مرغ آب پز، خیار قاچ شده، بادام زمینی سرخ شده و آنچوی و سمبال بسیار تند که به خوبی با هم ترکیب شده اند.
در قدم بعد از شامه ی خود استفاده کنید و جایی را بیابید که Ikan bakar خوبی داشته باشد. ماهی گریل شده که مدت زیادی در سس مخصوصی از نمک و سرکه و ادویه جات خوابانده شده و روی اجاق و شعله ی باز کباب می شود.
غذای مالایی ساراواک سرشار از با عشق و علاقه و رنگ هستند. منتخبی از کیک های رنگارنگ و شیرین که معمولا از آرد برنج ژلاتینی درست می شود و بافت نرم و چسبنده ای دارد و طعم نامحسوسی از نارگیل و پاندان می دهد.
خوراک های ویژه ی ایالتی
در حالی که مردم مالزی به طور کلی به غذاهایشان افتخار می کنند، هر ایالت نیز به غذای خاصی شهره است. ایالت های مختلف مالزی سعی دارند با تبلیغ غذاهای محلی توریست های خارجی را ترغیب به بازدید از منطقه خود کنند و آن ها را مشتاق به خوردن غذاهای مخصوص ایالت شان نمایند.
شهر ایپو برای مرغ و برنجش و همچنین چی چونگ فونگ اش معروف است. چی چونگ فونگ رولی از نودل برنج است که با گوشت و سبزیجات پر می شود و با سس سویای شیرین سرو می شود.
پنانگ به نوع خاصی از char kuey teow و لاکسا یش معروف است، هنگام سفر به این شهر زیبا فراموش نکنید که حتما این دو غذا را تست کنید و از طعم آن لذت ببرید.
ملاکا و خوراک نایونیا که در واقع یکی هستند و نمی توان این دو را از هم جدا کرد. کوفته ی برنج و مرغ نیز دومین خوراک محبوب این بندر محسوب می شوند.
جزیره بورنئو طعم های متفاوتی (به معنای واقعی کلمه) برای توریست های غذایی ارائه می دهد. همچنین قبایل مختلف و گروه های قومی غذاهای خاص خود را که دارد. به طوری که گسترش پیدا کرده اند و به خوراک هایی در سراسر ایالات صباح و ساراواک تبدیل شده اند.
در ساراواک بسیاری در مورد umai، یک سالاد دریایی خام که بسیار تند و تازه است، قیل و قال به پا می کنند در حالی که کیک لاپیس ساراواک که یک کیک چندین لایه ی رنگارنگ است، نه تنها در ساراواک که در بورنئو و مناطق دیگر نیز بسیار مور علاقه و مطلوب واقع شده است.
غذاهای مالزیایی – چینی
مهاجران چینی برای استخراج قلع از معادن مالزی به این کشور آورده شدند و در این کشور ماندگار شدند. چینی ها که آمدند غذاهای چینی را نیز با خود آوردند که سبب افزودن تغییرات در غذا و سبک آشپزی در مالزی شد. با گذشت زمان، سلیقه های چینی و سبک طبخ مواد غذایی توسط محلی ها همدیگر را تحت شعاع قرار داد و غذاهای جدیدی ایجاد شد که چینی ها نمی توانستند آن ها را در هیچ گوشه ای از میهن اصلی خود بیابند!
باک کوت TEHدر نوع خودش یک اعجوبه غذایی است که به یک گنج ملی برای مالزیایی ها تبدیل شده است. مسافران گرسنه ای که به بندر KLANGسفر می کنند می توانند از خوردن این سوپ در منطقه اصلی و مرکزی آن لذت ببرند.
همانند بسیاری از غذاهای چینی که الهام گرفته از گوشت خوک هستند، گوشت خوک از عمده مواد اولیه ی این سوپ است و همچنین قسمت های مختلفی خوک از قبیل روده، دنده ها و گوشت آن را در گیاهان معطر، سیر و سس سویا برای ساعت ها، قبل از سرو غذا می جوشانند. این غذا همراه با تکه هایی از خمیر سرخ شده آماده ی سرو می شود.
وقتی اسم از char kuey teowبه میان می آید، بسیاری از ایالت ها برای تصاحب این غذا به نام خودشان تلاش و رقابت می کنند، اما فارغ از این که شما این غذا را کجا بخورید، char kuey teow یک مثال جدی از غذای مالزیایی- چینی است که به طور معمول با نودل، جوانه گندم، میگو، تخم مرغ، پیازچه و گوشت درست می شود. این غذا ممکن است ایالت به ایالت متفاوت باشد، اما همیشه با روغن طبخ می شود و دل هر گرسنه ای را آب می کند.
خوراک مالزیایی – چینی دیگری که نمی توان از قلم انداخت، چای تو کوای یا کیک تربچه ی سرخ شده است. یک کیک لرزان که از تربچه ی خرد شده، آرد، آب، سیر ریزشده سرخ شده، تخم مرغ و جوانه ی گندم درست شده و به نظر عجیب غریب می آید، اما مزه ی عالی و شگفت انگیزی دارد.
خوراک نایونیا
خوراک نایونیا، غذای مالزیایی-چینی نوظهوری است که ریشه هایش را از مهاجران چینی که در ملاکا و پینانگ سکونت می کردند، گرفته است. مهاجران جدید با مالایی ها ازدواج کردند و علاوه بر زندگی هایشان، غذاهایشان را نیز آمیختند و خوراک های جدیدی را متولد کردند که تا امروز نیز پابرجایند.
یکی از ساده ترین خوراک های آن دوره نایونیا است که یک سوپ نودل تند و ترش حاوی ماهی، تمبرهندی، پیاز، ریحان، آناناس و خیار می باشد. رستوران های مخصوص نایونیا به طور معمول گونه های متفاوتی از این خوراک را ارائه می دهند. از آن میان می توان به مرغ کاری آتشین یا مرغ معروف پونگ ته که خورشتی از مرغ تخمیر شده در لوبیای ترش و شکراست و مزه ترش و شیرین جالبی دارد اشاره کرد.
اوتاک اوتاک یک نایونیای مالزیایی دیگر است که به راحتی و به طور معمول در بازارهای شبانه (Pasar malam)یافت می شود، جایی که فروشندگان لقمه های بسته شده در برگ موز را سرخ می کنند که حاوی پرتقال تازه، کیک اسفنجی ماهی، شیر نارگیل و ادویه جات است.
غذاهای مالزیایی –هندی
مهاجرت عظیم هندی ها در قرن هجدهم انجام شد، زمانی که انگلیسی ها آن ها را برای کشیدن خط راه آهن برای اتصال شهرهای دور و نزدیک مالزی به یکدیگر، استخدام کردند.
اگر چه غذاهای شمال و جنوب هند در مالزی مورد توجه قرار گرفت و گسترش یافت ولی علاقه عمده مردم به سوی مغازهای Mamak(غذا فروشی های دوره گرد) جلب شد و رونق یافت.
در اغلب موارد هندی های مسلمان، دکه های ماماک شان را در هرگوشه خیابان به پا می کردند و به صورت سلف سرویس به کارگرانی که گرسنه بودند، غذا می فروختند. آن ها در اغلب موارد ناسی کاندار (Kandar) می فروختند که شامل برنج، انواع کاری، گوشت سرخ شده و سبزیجات آماده بود. غذاهایی از این دست سبک پخت و پز هندی و مالزیایی را با هم به ارمغان می آورند. غذاهایی با کاری غلیظ و تند و پروتئین های محبوب چون مرغ، گوشت گوسفند و ماهی مرکب.
همچنین غذاها و اسنک هایی هم وجود دارند که به محض سفارش به صورت تازه طبخ می شوند. غذاهایی با نان های هندی (از قبیل توسای و ایدلی) که بسیار مورد تحسین مالزیایی هاست و همچنین روتی چانای محبوب و غیر قابل انکار که یک نوع نان خمیری سرخ شده است که به انواع مختلفی پیچیده شده و درونش را می توان با انواع خوراکی ها از ساردین گرفته تا نوتلا پر کرد.
ظرافت های غذایی دیگری نیز وجود دارند که در طول زمانی که در مالزی سپری می کنید باید از آن ها لذت ببرید، اما سعی کنید به دنبال گنجینه های ملی منحصر به فرد این کشور بگردید. نه تنها این خوراکی ها و غذاها به طور غیر قابل انکاری خوشمزه هستند، بلکه می توانند به شما در درک تأثیراتی که این ملت را شکل داده اند و به عمق چند فرهنگی بودن آن کمک کنند و آن ها را از همسایگان خود متمایز سازند!
به عنوان ملتی که غذا و غذاخوردن برایشان بسیار جدی است، مالزی حق دارد به غذاهای متفاوت و انحصاری اقوام مختلف اش بنازد. به عقیده من در کشوری با تنوع غذایی بسیار زیاد، غذاهای خاص مالزیایی سمبل جامعه چند فرهنگی است که کشور مالزی را تشکیل می دهد.
شاید برای کسانی از غرب می آیند این همه تعصب و حساسیتت در مورد غذا عجیب و غریب بوده و حس کنجکاوی شان را برانگیزد. در مالزی همه چی به غذا ختم می شود. از احوالپرسی روزانه که با «غذا خورده اید؟» آغاز می شود تا بروشورهای توریستی که همه منقش به عکس هایی از غذاهای محلی و رستوارن های خوش آب و رنگ مالزیایی است. همه این ها نشان می دهد که چرخ های این کشور را روغن غذاهای محلی و خاص می چرخاند و بی ارتباط نیست که مردم به آن ها افتخار می کنند. همه این موارد باعث می شود غذا در مالزی روشی برای شناخت و درک اقوام مختلف موجود در آن و آموزه های اصلی و وارداتی به این کشور باشد.
سه گروه اصلی و تشکیل دهنده مالزی کنونی یعنی مالایی ها، چینی ها و هندی ها هر کدام با دستور پخت و پز خود میراثی از غذاهای سنتی شان را در این کشور به ارمغان آورده اند که امروزه به راحتی در دسترس است. علاوه بر آن در گذر زمان تغییراتی د رنحوه آشپزی به وجود آمده و غذاهای جدیدی را به منوی غذاهای مالزی افزوده است به طوری که تنوع غذایی موجود در مالزی این اجازه را به تازه واردها می دهد که هر کدام به فراخور حالشان گروهی از آن ها را به عنوان منو روزانه انتخاب کنند.
غذاهای مالایی
مالایی ها جواهرات خوشمزه ایی برای میز شام شان دارند، خوراک های لذیذیی که ریشه در تاریخ شان دارد. غذاهای مالایی در واقع الهام گرفته از پخت و پز اندونزیایی است که به واسطه اقلیم چند فرهنگی این کشور دست خوش تغییرات شده و به یک ظرف غذای مطلوب و خوشمزه که سبب افتخار محلی هاست تبدیل شده اند.
اگر می خواهید غذایی را امتحان کنید، لطفا اجازه دهید که آن غذا ناسی لماک باشد، برنج پخته شده در شیر نارگیل، تخم مرغ آب پز، خیار قاچ شده، بادام زمینی سرخ شده و آنچوی و سمبال بسیار تند که به خوبی با هم ترکیب شده اند.
در قدم بعد از شامه ی خود استفاده کنید و جایی را بیابید که Ikan bakar خوبی داشته باشد. ماهی گریل شده که مدت زیادی در سس مخصوصی از نمک و سرکه و ادویه جات خوابانده شده و روی اجاق و شعله ی باز کباب می شود.
غذای مالایی ساراواک سرشار از با عشق و علاقه و رنگ هستند. منتخبی از کیک های رنگارنگ و شیرین که معمولا از آرد برنج ژلاتینی درست می شود و بافت نرم و چسبنده ای دارد و طعم نامحسوسی از نارگیل و پاندان می دهد.
خوراک های ویژه ی ایالتی
در حالی که مردم مالزی به طور کلی به غذاهایشان افتخار می کنند، هر ایالت نیز به غذای خاصی شهره است. ایالت های مختلف مالزی سعی دارند با تبلیغ غذاهای محلی توریست های خارجی را ترغیب به بازدید از منطقه خود کنند و آن ها را مشتاق به خوردن غذاهای مخصوص ایالت شان نمایند.
شهر ایپو برای مرغ و برنجش و همچنین چی چونگ فونگ اش معروف است. چی چونگ فونگ رولی از نودل برنج است که با گوشت و سبزیجات پر می شود و با سس سویای شیرین سرو می شود.
پنانگ به نوع خاصی از char kuey teow و لاکسا یش معروف است، هنگام سفر به این شهر زیبا فراموش نکنید که حتما این دو غذا را تست کنید و از طعم آن لذت ببرید.
ملاکا و خوراک نایونیا که در واقع یکی هستند و نمی توان این دو را از هم جدا کرد. کوفته ی برنج و مرغ نیز دومین خوراک محبوب این بندر محسوب می شوند.
جزیره بورنئو طعم های متفاوتی (به معنای واقعی کلمه) برای توریست های غذایی ارائه می دهد. همچنین قبایل مختلف و گروه های قومی غذاهای خاص خود را که دارد. به طوری که گسترش پیدا کرده اند و به خوراک هایی در سراسر ایالات صباح و ساراواک تبدیل شده اند.
در ساراواک بسیاری در مورد umai، یک سالاد دریایی خام که بسیار تند و تازه است، قیل و قال به پا می کنند در حالی که کیک لاپیس ساراواک که یک کیک چندین لایه ی رنگارنگ است، نه تنها در ساراواک که در بورنئو و مناطق دیگر نیز بسیار مور علاقه و مطلوب واقع شده است.
غذاهای مالزیایی – چینی
مهاجران چینی برای استخراج قلع از معادن مالزی به این کشور آورده شدند و در این کشور ماندگار شدند. چینی ها که آمدند غذاهای چینی را نیز با خود آوردند که سبب افزودن تغییرات در غذا و سبک آشپزی در مالزی شد. با گذشت زمان، سلیقه های چینی و سبک طبخ مواد غذایی توسط محلی ها همدیگر را تحت شعاع قرار داد و غذاهای جدیدی ایجاد شد که چینی ها نمی توانستند آن ها را در هیچ گوشه ای از میهن اصلی خود بیابند!
باک کوت TEHدر نوع خودش یک اعجوبه غذایی است که به یک گنج ملی برای مالزیایی ها تبدیل شده است. مسافران گرسنه ای که به بندر KLANGسفر می کنند می توانند از خوردن این سوپ در منطقه اصلی و مرکزی آن لذت ببرند.
همانند بسیاری از غذاهای چینی که الهام گرفته از گوشت خوک هستند، گوشت خوک از عمده مواد اولیه ی این سوپ است و همچنین قسمت های مختلفی خوک از قبیل روده، دنده ها و گوشت آن را در گیاهان معطر، سیر و سس سویا برای ساعت ها، قبل از سرو غذا می جوشانند. این غذا همراه با تکه هایی از خمیر سرخ شده آماده ی سرو می شود.
وقتی اسم از char kuey teowبه میان می آید، بسیاری از ایالت ها برای تصاحب این غذا به نام خودشان تلاش و رقابت می کنند، اما فارغ از این که شما این غذا را کجا بخورید، char kuey teow یک مثال جدی از غذای مالزیایی- چینی است که به طور معمول با نودل، جوانه گندم، میگو، تخم مرغ، پیازچه و گوشت درست می شود. این غذا ممکن است ایالت به ایالت متفاوت باشد، اما همیشه با روغن طبخ می شود و دل هر گرسنه ای را آب می کند.
خوراک مالزیایی – چینی دیگری که نمی توان از قلم انداخت، چای تو کوای یا کیک تربچه ی سرخ شده است. یک کیک لرزان که از تربچه ی خرد شده، آرد، آب، سیر ریزشده سرخ شده، تخم مرغ و جوانه ی گندم درست شده و به نظر عجیب غریب می آید، اما مزه ی عالی و شگفت انگیزی دارد.
خوراک نایونیا
خوراک نایونیا، غذای مالزیایی-چینی نوظهوری است که ریشه هایش را از مهاجران چینی که در ملاکا و پینانگ سکونت می کردند، گرفته است. مهاجران جدید با مالایی ها ازدواج کردند و علاوه بر زندگی هایشان، غذاهایشان را نیز آمیختند و خوراک های جدیدی را متولد کردند که تا امروز نیز پابرجایند.
یکی از ساده ترین خوراک های آن دوره نایونیا است که یک سوپ نودل تند و ترش حاوی ماهی، تمبرهندی، پیاز، ریحان، آناناس و خیار می باشد. رستوران های مخصوص نایونیا به طور معمول گونه های متفاوتی از این خوراک را ارائه می دهند. از آن میان می توان به مرغ کاری آتشین یا مرغ معروف پونگ ته که خورشتی از مرغ تخمیر شده در لوبیای ترش و شکراست و مزه ترش و شیرین جالبی دارد اشاره کرد.
اوتاک اوتاک یک نایونیای مالزیایی دیگر است که به راحتی و به طور معمول در بازارهای شبانه (Pasar malam)یافت می شود، جایی که فروشندگان لقمه های بسته شده در برگ موز را سرخ می کنند که حاوی پرتقال تازه، کیک اسفنجی ماهی، شیر نارگیل و ادویه جات است.
غذاهای مالزیایی –هندی
مهاجرت عظیم هندی ها در قرن هجدهم انجام شد، زمانی که انگلیسی ها آن ها را برای کشیدن خط راه آهن برای اتصال شهرهای دور و نزدیک مالزی به یکدیگر، استخدام کردند.
اگر چه غذاهای شمال و جنوب هند در مالزی مورد توجه قرار گرفت و گسترش یافت ولی علاقه عمده مردم به سوی مغازهای Mamak(غذا فروشی های دوره گرد) جلب شد و رونق یافت.
در اغلب موارد هندی های مسلمان، دکه های ماماک شان را در هرگوشه خیابان به پا می کردند و به صورت سلف سرویس به کارگرانی که گرسنه بودند، غذا می فروختند. آن ها در اغلب موارد ناسی کاندار (Kandar) می فروختند که شامل برنج، انواع کاری، گوشت سرخ شده و سبزیجات آماده بود. غذاهایی از این دست سبک پخت و پز هندی و مالزیایی را با هم به ارمغان می آورند. غذاهایی با کاری غلیظ و تند و پروتئین های محبوب چون مرغ، گوشت گوسفند و ماهی مرکب.
همچنین غذاها و اسنک هایی هم وجود دارند که به محض سفارش به صورت تازه طبخ می شوند. غذاهایی با نان های هندی (از قبیل توسای و ایدلی) که بسیار مورد تحسین مالزیایی هاست و همچنین روتی چانای محبوب و غیر قابل انکار که یک نوع نان خمیری سرخ شده است که به انواع مختلفی پیچیده شده و درونش را می توان با انواع خوراکی ها از ساردین گرفته تا نوتلا پر کرد.
ظرافت های غذایی دیگری نیز وجود دارند که در طول زمانی که در مالزی سپری می کنید باید از آن ها لذت ببرید، اما سعی کنید به دنبال گنجینه های ملی منحصر به فرد این کشور بگردید. نه تنها این خوراکی ها و غذاها به طور غیر قابل انکاری خوشمزه هستند، بلکه می توانند به شما در درک تأثیراتی که این ملت را شکل داده اند و به عمق چند فرهنگی بودن آن کمک کنند و آن ها را از همسایگان خود متمایز سازند!
