توریست مالزی
۲۶ بهمن ۱۳۹۶
توریست مالزی – تحرکات عرصه سیاسی مالزی نشان می دهد که ‘نجیب تون رزاق’ نخست وزیر این کشور احتمالا با انحلال پارلمان مالزی در روز دوم ماه مارس (۱۱ اسفند) سال جاری مسیر برگزاری چهاردهمین انتخابات سراسری این کشور را که گفته می شود تا دوماه آتی برگزار می شود، هموار کند.
به گزارش ایرنا، برگزاری انتخابات سراسری مالزی که بر اساس قانون و تحت اختیارات نخست وزیر می تواند به صورت زودهنگام برگزار شود، این بار نیز همچون برگزاری انتخابات دور گذشته این کشور، تا حدودی مخالفان را نسبت به برنامه ریزی ها برای رقابت با ائتلاف حاکم با مشکل مواجه کرده است. اکنون با نزدیک شدن به زمان قانونی برگزاری چهاردهمین انتخابات سراسری این کشور که باید تا پیش از ۲۴ ماه اوت برگزار شود، انتظار می رود که فضای سیاسی این کشور بیش از پیش رنگ و بوی رقابت های انتخاباتی به خود گیرد.
بر اساس زمان قانونی برگزاری انتخابات، دولت این کشور در نهایت تا روز ۲۴ ماه ژوئن (تیر۹۷) برای انحلال پارلمان وقت دارد و در صورتی که زودتر از این تاریخ نسبت به انحلال پارلمان اقدام نکند، روز ۲۴ ماه ژوئن پارلمان این کشور به صورت خودکار منحل می شود. با توجه به اینکه ماه رمضان امسال مصادف با ماه میلادی ‘می'(خرداد۹۷) است، برخی از تحلیلگران سیاسی مالزی بهترین زمان انحلال پارلمان را ماه آینده میلادی می دانند، تا پس از آن در یک دوره ۶۰ روزه پرونده چهاردهیمن انتخابات سراسری که به نظر می رسد یکی از رقابتی ترین و حساس ترین انتخابات مالزی است، بسته شود.
ائتلاف حاکم (باریسان نشنال) که از سال ۱۹۵۷ تاکنون قدرت را در اختیار داشته اینبار نیز کسب ۱۴۸ کرسی از مجموع ۲۲۲ کرسی پارلمان را هدف قرار داده تا بتواند با افزایش ۱۶ کرسی نسبت به دوره پیشین قدرت بیشتری در پارلمان این کشور داشته باشد. در سیزدهیمن دوره انتخابات سراسری مالزی، از مجموع ۲۲۲ عضو فعلی پارلمان این ۱۳۲ کرسی به ائتلاف حاکم اختصاص یافت، ۷۱ عضو از ائتلاف امید ( ائتلاف مخالفان دولت)، ۱۴ عضو نیز از حزب اسلامی مالزی (پاس) و پنج عضو باقیمانده نیز از احزاب مستقل به پارلمان این کشور راه یافتند.
از مجموع ۱۳۲ کرسی که در اختیار ائتلاف حاکم قرار دارد ۸۶ کرسی متعلق به حزب مالایی تباران متحد مالزی موسوم به آمنو است و پس از آن نیز احزاب ‘میراث بومی تباران متحد مالزی’ (PBB) با ۱۴ عضو، حزب چینی تباران (MCA) با هفت عضو، حزب مردم ساراواک(PRS) با ۶ عضو و حزب متحد صباح (PRS) با چهار عضو اصلی ترین احزاب ائتلاف حاکم هستند. ائتلاف مخالفان دولت مالزی که به عنوان ائتلاف امید شناخته می شود در مجموع ۷۱ کرسی در اختیار دارد که ۳۶ کرسی به حزب اقدام دموکراتیک تعلق دارد و و سایر کرسی ها نیز در اختیار حزب عدالت مردم (۲۸ کرسی)، حزب اعتماد ملی (۶ کرسی) و حزب بومی تباران متحد مالزی (یک کرسی) است.
نگاهی به انتخابات سال های گذشته مالزی نشان می دهد که باریسان نشنال در سال ۱۹۹۵ با کسب ۶۵ درصد از آراء موفق ترین انتخابات خود را تجربه کرده و در سال ۲۰۰۸ نیز که برای نخستین بار اکثریت دو سوم پارلمان را در مقابل مخالفان از دست داد و بدترین عملکرد دولت حاکم را رقم زد. بحث انتخابات مالزی که در چند هفته گذشته به دلیل جشن سال نو میلادی، تعطیلات سال نو و برخی مناسبت های تقویمی دیگر دراین کشور نسبت به هفته جاری شرایط آرام تری را گذرانده بود، اکنون با زمزمه های معنادار انحلال پارلمان و سپس آماده شدن برای برگزاری چهاردهیمن انتخابات سراسری این کشور، روزها و هفته های پویاتری را در عرصه سیاسی مالزی ایجاد خواهد کرد.
در حالی که زنگ انتخابات مالزی اکنون جدی تر از ماههای گذشته به صدا در آمده است، ائتلاف حاکم (باریسان نشنال) در تلاش است تا با پیروزی در این دوره از انتخابات سراسری مالزی حاکمیت خود را بر این کشور متصل نگهدارد. با وجود این شرایط ، ائتلاف مخالفان دولت (ائتلاف امید) می داند که زمان برای آنها به سرعت در حال گذار است و باید استراتژی های خود را برای حضور در این دوره از انتخابات به طور موثرتری به کار گیرند.
بر اساس زمان قانونی برگزاری انتخابات، دولت این کشور در نهایت تا روز ۲۴ ماه ژوئن (تیر۹۷) برای انحلال پارلمان وقت دارد و در صورتی که زودتر از این تاریخ نسبت به انحلال پارلمان اقدام نکند، روز ۲۴ ماه ژوئن پارلمان این کشور به صورت خودکار منحل می شود. با توجه به اینکه ماه رمضان امسال مصادف با ماه میلادی ‘می'(خرداد۹۷) است، برخی از تحلیلگران سیاسی مالزی بهترین زمان انحلال پارلمان را ماه آینده میلادی می دانند، تا پس از آن در یک دوره ۶۰ روزه پرونده چهاردهیمن انتخابات سراسری که به نظر می رسد یکی از رقابتی ترین و حساس ترین انتخابات مالزی است، بسته شود.
ائتلاف حاکم (باریسان نشنال) که از سال ۱۹۵۷ تاکنون قدرت را در اختیار داشته اینبار نیز کسب ۱۴۸ کرسی از مجموع ۲۲۲ کرسی پارلمان را هدف قرار داده تا بتواند با افزایش ۱۶ کرسی نسبت به دوره پیشین قدرت بیشتری در پارلمان این کشور داشته باشد. در سیزدهیمن دوره انتخابات سراسری مالزی، از مجموع ۲۲۲ عضو فعلی پارلمان این ۱۳۲ کرسی به ائتلاف حاکم اختصاص یافت، ۷۱ عضو از ائتلاف امید ( ائتلاف مخالفان دولت)، ۱۴ عضو نیز از حزب اسلامی مالزی (پاس) و پنج عضو باقیمانده نیز از احزاب مستقل به پارلمان این کشور راه یافتند.
از مجموع ۱۳۲ کرسی که در اختیار ائتلاف حاکم قرار دارد ۸۶ کرسی متعلق به حزب مالایی تباران متحد مالزی موسوم به آمنو است و پس از آن نیز احزاب ‘میراث بومی تباران متحد مالزی’ (PBB) با ۱۴ عضو، حزب چینی تباران (MCA) با هفت عضو، حزب مردم ساراواک(PRS) با ۶ عضو و حزب متحد صباح (PRS) با چهار عضو اصلی ترین احزاب ائتلاف حاکم هستند. ائتلاف مخالفان دولت مالزی که به عنوان ائتلاف امید شناخته می شود در مجموع ۷۱ کرسی در اختیار دارد که ۳۶ کرسی به حزب اقدام دموکراتیک تعلق دارد و و سایر کرسی ها نیز در اختیار حزب عدالت مردم (۲۸ کرسی)، حزب اعتماد ملی (۶ کرسی) و حزب بومی تباران متحد مالزی (یک کرسی) است.
نگاهی به انتخابات سال های گذشته مالزی نشان می دهد که باریسان نشنال در سال ۱۹۹۵ با کسب ۶۵ درصد از آراء موفق ترین انتخابات خود را تجربه کرده و در سال ۲۰۰۸ نیز که برای نخستین بار اکثریت دو سوم پارلمان را در مقابل مخالفان از دست داد و بدترین عملکرد دولت حاکم را رقم زد. بحث انتخابات مالزی که در چند هفته گذشته به دلیل جشن سال نو میلادی، تعطیلات سال نو و برخی مناسبت های تقویمی دیگر دراین کشور نسبت به هفته جاری شرایط آرام تری را گذرانده بود، اکنون با زمزمه های معنادار انحلال پارلمان و سپس آماده شدن برای برگزاری چهاردهیمن انتخابات سراسری این کشور، روزها و هفته های پویاتری را در عرصه سیاسی مالزی ایجاد خواهد کرد.
در حالی که زنگ انتخابات مالزی اکنون جدی تر از ماههای گذشته به صدا در آمده است، ائتلاف حاکم (باریسان نشنال) در تلاش است تا با پیروزی در این دوره از انتخابات سراسری مالزی حاکمیت خود را بر این کشور متصل نگهدارد. با وجود این شرایط ، ائتلاف مخالفان دولت (ائتلاف امید) می داند که زمان برای آنها به سرعت در حال گذار است و باید استراتژی های خود را برای حضور در این دوره از انتخابات به طور موثرتری به کار گیرند.
